In Brighton verblijven we een aantal dagen. Wij doen niet veel en toch voelt het leven met twee kinderen vol. We hebben altijd wat te doen en op het einde van de dag zijn we kapot.
Op de dag van onze aankomst deden we niets meer. We kwamen aan toen het bijna donker was. Met Jonathan ging ik naar de havenkantoor om te betalen. Het was een koude heldere avond. Jonathan trok zijn nieuwe soft-shell overal aan en liep met mij mee op zijn blote voeten. In het kantoor had hij veel lol. Hij liep van de ene naar de andere raam waar hij naar zich zelf in zijn nieuwe overal kon kijken in de weerspiegeling van de donkere ramen.
Volgende dag waren kinderen erg moe en hebben we eens niet gered om naar de Brighton Pier te lopen. Halverwege was er een mooi speeltuin en daar bleven we. Ineens was het laat om verder door te lopen dus gingen we richting de boot en onderweg aten we in Wetherspoon. Prima betaalbare pub. Ik ga altijd voor Fish and chips en Marcel voor een hamburger. Voor Jonathan hebben we uit een kindermenu gegrilde kippenborst besteld met gepofte aardappel en tuin erwten.
Elisabeth at mee met Jonathan. Met haar drie tanden gaat het kauwen nog wat lastig, dus zat ik daar haar kip voor te kauwen. Ze vond het heerlijk.
De volgende dag nam Jonathan weer een duik naast de boot. Hij onderschatte het afstand tussen de steiger en de boot en toen was het gedaan. Plons in het water met hoofd eerst. Hij probeerde zijn aangeleerde drijf vaardigheden toe te passen maar kon zich niet op zijn rug draaien omdat zijn hoofd steeds verder onder de boot richting het roer ging. Ik pakte Jonathan aan zijn voet en een omstander die net langs liep haalde Jonathan uit het water. Nat en een beetje geschrokken Jonathan stond weer op de steiger. Paar traantjes weggepinkt en toen was het weer goed.
In de Marina hebben ze prachtige badkamers. Een is uiterst geschikt voor ons. Voor de families en invaliden. Eigen badje voor de kinderen meegenomen voor meer pret.
Volgende dag naar de pier gelopen. Natuurlijk ook weer via de speeltuin.
