Portosin – Villagacia

Vandaag naar Villagarcia. De stad zelf stelt niets voor volgens ons boek maar de Ria de Arosa moet heel erg mooi zijn.

In de ochtend was weinig wind in het begin van de middag helemaal niets. Stopte net met waaien toen ik de spinnaker op had. Na een uur op de motor begon het weer te waaien. De rest van de dag was er een prachtige wind. We gingen 10-14 km/uur.

In de ria op de helft tot Villagarcia was de wind weer weg dus weer op de motor. Bij het aanleggen kwam de wind weer terug en maakte het ons wat moeilijk. Villagarcia is een leuke stad. Er is veel te vinden vlak bij de haven inclusief een Mc Donalds en een bioscoop.

Toen we wilde gaan eten in het haven restaurant zagen we dat er een feestje was aan de andere kant van de haven. Wij er naar toe en daar zagen we de olympische Tornado kampioenen: Fernando Echavarri en Anton Paz. Anton Paz komt uit Villagarcia. De vader van Anton Paz was er ook. Er was gratis eten en drinken. Mijn vader heeft heel wat witte wijn opgedronken maar de rode was niet te drinken. Natuurlijk een paar foto’s gemaakt en een T-shirt gekregen.

Bij de haven was het besloten feestje en in de stad ging en nog eens groot over. Daar werden ook de gouden medailles getoond.

Santiago de Compostela

Nu we in Portosin zijn gaan we naar het wereldberoemde bedevaartplaats Santiago de Compostela. Het is zondag en net als in Nederland rijdt het openbaar vervoer heel zelden en onregelmatig. Om de twee uur een bus die nergens op aansluit en zonder probleem 45 minuten te laat komt.

Santiago is een grote stad en de bedevaartplaats is in het oude centrum. We moesten 20 minuten lopen vanaf het busstation aan de kathedraal.

Toen we in de kathedraal aankwamen was er net een mis bezig. Het klonk allemaal heel mooi maar was in het spaans dus ik verstond er niets van.

Het orgel bestaat uit twee delen die tegenover elkaar staan. Het opvallende is dat de orgelpijpen horizontaal lopen i.p.v. verticaal omhoog.

Daarna het graf van Jacobus bezocht. Vermoedelijk lagen zijn restanten in een grote zilveren kist. Er stond geen bordje bij. Om het grote beeld aan te raken moesten we in de rij staan. Zag er mooi uit maar van buiten konden we beter zien hoe het er uit ziet.

De reis terug ging met een bus en een taxi. We hadden geen zin om twee uur te wachten op de bus vanuit Noia naar Portosin.

Camariñas – Portosin

Eerst weer de brandstoftank gevuld met diesel. We hebben 73,7 uur gevaren op 81 liter diesel. Een verbruik van 1,1l/uur dus dat viel wel mee.

Daarna met een noordenwind op weg naar Portosin. HIer kwamen we langs de meest westelijke kaap van Spanje: Cabo Finisterre. Vreemd genoeg is Cabo Torinana volgens de computer 2 breedte minuten westelijker.

Onderweg kwam een groepje dolfijnen ons bezoeken. Er schoten er een paar onder de boot door en een aantal zwom met de boot mee. Een mooi gezicht hoe moeiteloos deze dieren zich door het water bewegen.

In de vroege avond aangekomen in Club Nautico Portosin. Leuke haven ver in de Ria de Muros y Noia.

Lage – Camariñas

Eindelijk goede wind. De wind kwam, zoals voorspeld, uit het noorden. Er stond wel wat veel wind dus alleen op de genua 10 km/u gevaren.

In Ria Camariñas viel de wind voor een groot deel weg inclusief de golven. Het laatste stuk was heerlijk zeilen.

Camariñas zijn haven bestaat uit drie steigers. E is brandstof te krijgen en er wordt duidelijk gewerkt aan de haven. Overal zijn nieuwe kades, en in aanbouw. Ook is er een mooie boulevard gemaakt bij de kades die klaar zijn.

Uit eten gaan is niet gemakkelijk dus een pizza gekocht in de supermarkt.

La Coruña – Lage (Laxe)

Voorspeld noorden wind. Dus we gaan weer verder dit keer naar de Ria Corme y Laxe. De wind kwam dus niet uit het noorden en we moesten scherp aan de wind varen. Maar verder een rustig stukje. Het laatste deel gezeild met de motor aan.

Voor het eerst geankerd voor een hele nacht.

Toen we aankwamen in Lage, Laxe in het Gallisch was het hele kleine steigertje vol. Dus we gingen ankeren. Op 4 meter diepte het anker uitgegooid en toen gekeken of we bleven liggen. Gelukkig de hele nacht op ons plaats gebleven. Het was wel een onrustige nacht want elke keer moeten we uit bed om te zien of we al van plaats zijn veranderd.

La Coruña

In La Coruña zijn we 3 dagen gebleven. Twee dagen in de Marina Coruna en één in Darsena Deportiva. Marina Coruña beloofd heel erg veel o.a. WiFi, WC’s, wasmachine douche. WiFi was er niet, nog in aanbouw. De WC’s en douche zaten in een keet en het eigenlijke gebouw heeft alleen een fundering.

Dus na twee dagen naar een andere haven. Hier was wel een wasmachine. Na drie wassen was alles weer schoon. DE rest van de nat geworden handdoeken hebben we met de hand gespoeld en gedroogd.

Verder zijn we drie dagen opzoek gegaan naar gas. In het boek Atlantic Spain and Portugal stond dat we hier onze gasfles konden vullen. Dat kon 10 jaar geleden maar nu niet meer. Omdat ons gassysteem op 50 mBar werkt konden we niet zo maar op Campingaz overstappen. Dit werkt op 29 mBar. De derde dag vond ik een winkel die een verloopstuk verkocht van Campingaz naar onze drukregellaar. Dus dat is ook weer, voorlopig, opgelost.

Newlyn – La Coruña

Donderdagmorgen, het is zover, vroeg op en dan om 6:45 de haven van Newlyn uit. Het eerste stuk wind tegen maar om de hoek van Lands End zou de wind , zoals voorspeld, uit het noord westen waaien, maar er was wat veranderd, de wind zou pas tegen de avond uit die hoek komen. We konden niet anders dan de koers wat verleggen, maar alles zou goed komen als we in de avond wel de beloofde wind wind krijgen. Dit klopte, echter was er zo weinig wind dat we niet vooruit kwamen dus de motor aangezet.

De hele nacht en de volgende dag (vrijdag) bleef de wind uit het zuidwesten waaien. De zee werd wat hobbeliger. ’s Middags lag ik in bed om wat slaap in te halen van de nachtdienst. Toen ik er aan dacht:”Wat we zouden eten” werd ik misselijk. Marcel zei:”Ik maak wel het eten.” Het is erin gebleven maar ik knapte er niet van op. ’s Nachts heeft Marcel het grootste deel van de nacht wacht gehouden.

Zaterdag werd het weer slechter en mijn conditie ook, alles wat erin ging kwam er met dezelfde snelheid weer uit. In mijn nachtwacht kwam er een boot zo dichtbij dat de boeg golf in een keer onze kuip en kajuit vol met water liet lopen. Hij kwam recht van achteren maar heeft er zelf waarschijnlijk niets van gemerkt. Onze nieuwe radar reflector is van de boot gewaaid, dus waren we niet zichtbaar.

Zondag begon de dag met zon en het leek zowaar een mooie dag te worden, weer een beetje gegeten maar niet opgeknapt. Eerste dolfijnen van de reis gezien. Zo te zien een gezin er zat ook een hele kleine bij. ’s Middags sloeg het weer om, de golven werden hoger (5 meter) en de wind ging harder waaien. We zijn ’s nachts maar eens overstag gegaan om de koers weer wat bij te sturen, de boot ging te keer veel te hard over de golven. We werden opgepakt en meters verder weer in het water geplonsd. Het drijfanker
werd opgezocht, 50 meter ankerlijn laten aflopen en toen werd de snelheid minder en lagen we wat rustiger in het water, de koers was nu naar het west noordwesten de storm heeft die nacht 6 uur geduurd met pieken van 20 – 22 m/s wind kracht 8-9 bf. 3 uur ’s nachts hebben we het drijfanker binnen gehaald en zijn we weer naar het zuiden gevaren. De wind was weer afgenomen tot windkracht 5-6. Onze planning was zondag middag aankomen in La Coruna maar dat hebben we bij moeten stellen, 24 uur vertraging.

Maandagmiddag 2 uur zijn we aangekomen eerst maar eens een biertje, de eerste vanaf donderdag. Daarna maar alle spullen naar buiten alles was nat geworden: bedden, vloerbedekking, kleren, handdoeken. Paar uur werken, nog een biertje nog een biertje, douchen en de stad in. Eten op het Maria Pita plein, met live muziek van een groot orkest. 10 uur naar bed dat was wel nodig.

Ben

Mount St. Michael

Vandaag zijn we naar Mount St. Michael geweest. Ja, er is hier hier ook één. Beide bergen zijn tegelijk “bezocht” door de aartsengel Michael. Het is echt een berg in zee waar een kasteel, klooster en tuinen zijn gemaakt. Bij laag water kan je over een weg naar het eiland lopen. Wij zijn echter met een bootje gegaan.

Het was een leuke dag met wind, regen en zon.

Newlyn

Newlyn is een prettig plaats/haven om te zijn. Het is hier niet zo duur als in eerdere Engelse havens. Maar het is hier ook meer Nederlands niveau dan het niveau van Engeland. Er is bijvoorbeeld maar één douche voor de vissers en de bezoekers. Er was eerst ook een douche in een ander gebouw maar door misbruik van yachtsman zijn mensen van yachten niet meer welkom. Heel jammer hoe sommige mensen het verpesten voor anderen.

We hebben vandaag als avondeten Chinees gehaald, was uitstekend eten.