De avonturen op het zeiljacht Feeks

Na een stukje motoren van 10 km naar Oeiras komen we in een net verzorgde haven. Het is ook geen goedkope haven maar hier werkt alles. Ook is het personeel vriendelijk en spreken allemaal Engels.
Alles werkt en hier blijven we een dag extra om naar Lisabon te gaan.

De regen en harde wind van gisteren is weer voorbij. Ik wilde eigenlijk pas morgen vertrekken maar het weer ziet er nu ook goed uit.
Om 10:00 vertrekken we richting Peniche. Buiten het havenhoofd zien we hele hoge golven (3 meter hoog) en weinig wind uit het ZW, natuurlijk tegen.
Onderweg eten we de druiven op. Deze blijven bij mij er niet lang in. Ik ben, vermoedelijk, een beetje zeeziek geworden door de onrustige zeegang.
Papa blijft sturen en heeft nergens last van. In de vroege middag ronden we Cabo Carvoeiro en even later liggen we in de haven van Peniche.
In Peniche is in het weekend geen havenmeester aanwezig, dus ons alleen bij de politie gemeld.

Nazaré is een kleine visserij stad. Vlak bij de jachthaven is dan ook de visafslag.
Vrijdag naar de stad gelopen en op de lokale overdekte markt een stuk lange zilverkleurige vis gekocht. Was erg lekker maar lastig schoon te maken.
Zaterdag. Vandaag is er veel wind uit het ZW dus we kunnen niet weg naar Peniche. Eerst langs het strand gelopen en daarna naar de stad. Op het strand hebben we gekeken naar de golven. Papa was bij één golf niet snel genoeg weg dus had natte schoen en broek. Toen we in de stad waren begon het te regenen en dit hield niet meer op. Dus toen we op de boot terug waren, waren we beide geheel doorweekt.

Vanuit Leixoes kwamen we laat aan in Figueira da Foz. Toen papa ging aanleggen bij de meldsteiger vaarde hij een halve meter langs een zeilboot die aan het tanken was.
Terwijl ik bij de politie/havenmeester de verplichte formulieren aan het invullen was kwam de eigenaar naar ons toe en te vragen hoe wij het in ons hoofd haalde om zo vlak bij zijn boot te varen. Veel drukte om niets volgens mij, als we hem nou geraakt hadden.
Voor de rest is in Figueira da Fox weinig te beleven. Wij hebben nog gezocht naar een grote supermarkt maar niet gevonden.

Vandaag zijn we naar Porto geweest, met de Metro. Porto ligt tegen Matosinhos, Leixoes aan. De Metro was nog een heel gedoe. Je moet een kaartje kopen uit een automaat waar alleen Portugese instructies op staan. Gelukkig stond er ook een op het andere perron met Engelse instructies.
In Porto aangekomen eerst naar het toeristen bureau om te zien waar alle port huizen zitten, want we komen natuurlijk voor de port, mijn vader dan.
We besluiten naar Taylor te gaan. De port huizen zijn allemaal aan de andere kant van de rivier Douro. Er zijn een aantal bruggen en we nemen de Ponto d. Luis. Deze brug heeft een bovendek (60 meter hoog) en een beneden dek 10 meter hoog). Wij nemen het bovenste dek waar ook de metro rijdt. Daarna naar beneden gelopen naar de waterkant en op zoek gegaan naar Taylor’s. Taylor’s was in eerste instantie niet te vinden dus naar een andere port proeverij gegaan: Quinta do Noval. We kregen een rode en witte port aangeboden die mijn vader opdronk. Ik heb wel even geroken maar dat is ook alles. Daarna een flesje port gekocht.
Bij Quinta do Noval kregen we ook aanwijzing hoe we naar Taylor moeten komen. Bij Taylor eerst weer proeven. Mijn vader moest even wennen aan de rode (was ook een vol glas) en toen zijn we naar het restaurant gegaan. In het restaurant kabeljauw met aardappelen gegeten. Dit was erg lekker. Toen dit achter de rug was de rondleiding gedaan en weer twee flessen port gekocht.
De volgende was Croft. Weer eerst geproefd, mijn vader nam beide glazen en de rode beviel goed. Dus nog een flesje port. Daarna de rondleiding waar het maken van port duidelijk werd. Het was een goede aanvulling op de rondleiding van Taylor.
Toen was het 17:30 en tijd om naar de boot terug te gaan. Ik merkte wel dat ik wat slechter op mijn benen kon staan, ondanks dat ik geen druppel port gedronken had. De terugweg wel erg zwaar. Ik had alle port in mijn rugzak en we moesten de berg weer op, met de trap. Boven aangekomen de metro terug naar de haven genomen en vroeg naar bed gegaan na de film Shrek 2.

Toen we gisteren de haven van Viana do Castelo in wilden varen wilde de motor niet meer in zijn achteruit varen. Heel erg vreemd omdat we de hele dag al met de motor aan het varen waren. Als we het toerental boven de 1.000 rpm deden trilde de hele boot en de motor, gewoon eng. Met heel langzaam varen zijn we gaan aanleggen met behulp van de buren (engelsen op weg naar de Carieb).
Op het eerste gezicht kon ik niets vinden met de motor. Alle oliepijlen zijn in orde en in neutraal haal ik zonder problemen 2.500 rpm.
Toch maar vandaag vertrokken omdat het water in de haven van Viana do Castelo zo vies en troebel is dat ik toch niet kan zien onder water. Eerst hadden nog een klein beetje wind zodat we konden zeilen maar om 9:45 was de wind helemaal weg. Dus moet ik toch maar het water in. Wetsuit, snorkel, en een duikbril aan en in het water, dat maar 15,6 gr. C is. Dus erg koud.
Mijn eerste poging om het water in te gaan was geen succes, mij te koud. Wel kon ik zien wat het probleem is: een stuk visnet in de schroef. Echter was ondertussen de wind nog minder geworden. Ik ging nog een keer het water in en dook onderwater. Natuurlijk stoot ik mijn hoofd tegen de romp maar bereik de schroef. In 1 duik maak ik het visnet los. Weer boven water geef ik het stuk visnet aan mijn vader. Ik ga nog even onderwater oom te zien of alles nu goed is.
Als ik boven ben vraag ik mijn vader de motor te starten en langzaam naar 2.000 rpm te gaan. Het lukt, alles werkt zonder vreemde trillingen. Onder water kijkend, hangend aan de zwemtrap, zie ik dat de schroefbladen bewegen zoals het moet.

Vandaag wilden we eigenlijk naar Viana do Castelo varen. Maar toen we alles klaar hadden begon het te regenen met onweer. Regen is niet erg maar onweer en geen wind is geen pretje dus we blijven nog een dagje in Baiona.

Op een berg iets achter de Noordwest kant van Baiona staat een vreemde toren dus daar zijn we naar toe gelopen. Het bleek een beeld van de Heilige maagd Maria te zijn. In het beeld konden we omhoog lopen (toegang € 1,00) en kon je in het bootje in haar armen staan.

Daarna weer terug naar de haven en naar de replica van de Pinta gelopen (toegang € 1,00). De Pinta is één van de schepen die met Columbus naar Amerika is gevaren. Zo te zien heeft deze replica echt gevaren.

Daarna op zoek gegaan naar een grote supermarkt, maar niet gevonden.

Vandaag maar een stukje van 20 km naar Baiona. Eens kijken of ze hier een douche hebben. Nadat we om de hoek voerden de baai van Baiona in begon het te onweren. Ik ging de kajuit in om te “navigeren”en papa buiten sturen met zijn zeilpak aan.

Aangekomen in Baiona zien we dat er nu drie jachthavens zijn. We gaan naar de Puerto Deportivo de Baiona. De meest zuidelijke en de jachthaven die het dichtst bij het centrum van de stad is.

Als we in de buurt komen worden we door de havenmeester naar een ligplaats geleid die eigenlijk voor 12 m en langer is.

De haven ziet er mooi uit maar weer douches en de WC’s in keten. Het wordt hoe langer hoe erger.

’s Middags lopen we naar het kasteel Monterreal, toegang € 1,00 dus dat valt wel mee. Het kasteel wordt nu gebruikt als hotel met respect voor het kasteel. Het hotel is dus in dezelfde bouwstijl gebouwd als het kasteel. Het kasteel bestaat uit 2 ringen met hoge muren met puntige kantelen.m Eén van de kantelen zit los en toen papa er tegenaan leunde begon hij te kantelen.

’s Avonds bij La Colegiata paella mariscos gegeten.

Vandaag een kort stukje naar Vigo, dat was in ieder geval het plan. Er stond geen wind dus varen op de motor. De route die ik uitgestippeld heb ging tussen een paar eilanden door en langs rotsen maar met de GPS en de computer is het geen probleem om voldoende diep water te vinden.
Aangekomen in de Ria de Vigo gaan we eerst kijken hoe de nieuwe jachthaven Devila Sport er uit zien. Er liggen steigers maar verder is er helemaal niets, we gaan verder naar Vigo. Net als we omkeren zie ik een grote dolfijn onder de boot duiken. Het is de grootste die ik tot nu toe gezien heb.
Aangekomen in de jachthaven van Vigo zien we dat er geen ruimte is en we gaan terug naar Devila Sport. De ligplaatsen zijn heel erg groot dus hebben we geen probleem met het aanmeren. Er zijn echter geen douches, WC’s.
We gaan naar de stad Vigo lopen. Na 45 minuten gaan we maar weer terug. We zijn op de helft naar de berg met het kasteel. Als we weer terug zijn zien we de dolfijn in de haven zwemmen. Er vertrekt ook net een motorboot en de dolfijn vaart met hem mee. Het lijkt net of hij vast zit aan de motor boot maar even later zien we hem weer zwemmen.

Echt een heerlijke dag geweest. In het begin en het eind van de tocht even geen wind maar verder de hele dag lekker gezeild. Wind uit de goede hoek met een mooie 3 a 4 bf. Alleen als we de Ria invaren verdwijnt de wind. Dus een stukje op de motor gevaren. We liggen in de RCNS.
Het is wel een vreemde haven. Je hebt een pasje om op en af de haven te komen, maar er zijn geen pasjes. Ook is er een WiFi netwerk maar weet niemand hoe het heet en wat de inlogcodes zijn. Wel een heerlijke douche.
’s Avonds is er nog een kermis die tot in de ochtend open is gebleven.