De avonturen op het zeiljacht Feeks

Patricia en ik zijn als eerste wakker. Dit gebeurt niet vaak maar we willen vroeg weg. Vandaag is de derde poging om naar Gran Canaria te gaan. Mijn moeder heeft besloten o toch mee te gaan. Ze wilde eigenlijk eerst met de veerboot over maar gaat toch mee zeilen. De weerverwachting is NNO 4 bf dus dat is goed te doen.

Om 9:20 vertrekken we. In het begin is het rustig weer en de voorspelling blijkt te kloppen. We gaan met een snelheid van 5 kt richting Gran Canaria. ’s Middags veranderd het weer en komen de golven weer opzetten, niets voor mijn moeder en die gaat in de kajuit op een bank liggen. Ik reef de genua een stuk en we varen verder. De wind is continu ruim boven de 20 kt, dus weer meer dan voorspeld. Grootzeil wordt dus ook 2x gereefd. Als we vlak bij Gran Canaria komen draait de wind naar het Noorden. We laten het grootzeil zakken en varen alleen op de genua verder en een uur daarna is het windstil. Het blijft onbegrijpelijk, het weer hier.

Het laatste stuk 5 nm varen we op de motor en we liggen om 18:40 in Puerto Rico. Bij een lokaal restaurant eten we vis en biefstuk.

10:00 vertrek uit San Miguel, niet kunnen douchen ivm een leiding breuk.

Het begint net als altijd: geen wind en om op de motor naar Gran Canaria te varen is ook geen doen. Dus we gaan verder naar het noorden: Santa Cruz. Tot aan het eind van de middag geen wind, maar vanaf 16:00 wind NNO en 25-32 kt. Dus weer tegen. Op de motor verder varen heeft geen zin (2 kt)  dus rollen we de genua een stukje uit. We gaan direct 5 kt. Wel wordt de zee snel ruwer en ontstaan er hoge golven. Mijn moeder vindt dit weer helemaal niets en wild direct van de boot af. Dit gaat natuurlijk niet.

We moeten laveren en dat schiet niet erg op zodat we pas om 20:00 in de haven van Santa Cruz binnen komen. We zoeken zelf maar een ligplaats want het personeel is niet te vinden.

Wel ligt er een bijzonder schip in de haven. Het is het rusische opleidingsschip Krusenstern.

’s Morgen wordt Jennifer opgehaald door een taxi en gaat ons verlaten. Wel erg jammer het was leuk om weer met z’n vijven te zijn. Jennifer’s terugreis is niet makelijk geweest. Eerst een defect vliegtuig, hierdoor de aansluiting in Madrid missen en een dag te laat thuis komen. Niet echt leuk als je die dag ook nog moet werken.

Wij vertrekken ’s avonds met het plan om naar Gran Canaria te zeilen. Het is een lange tocht en willen daar ’s morgen aankomen. Ehte het weer zit niet mee. Er zijn hoge golven en weer wind tegen. Ik besluit om te keren en we varen naar San Miguel.

Voor Jennifer zit de vakantie er bijna op. Morgen moet ze met het vliegtuig weer naar Nederland terug vanaf Tenerife Sur (zuid).

Toen we vertrokken uit San Sebastian zag het weer er nog prima uit. Het eerste stuk lekker gezeild en toen weer geen wind.  Dus de motor weer aan. Gelukkig komen er nog wat zoogdieren langs. Dit keer geen dolfijnen maar walvissen. Het waren kortflippergrienden (Globicephala macrorhynchus). Het was echt een belevenis. Ze zijn een stuk langzamer dan dolfijnen en zwemmen ook heel anders echt als een walvis.

Aan het eind van de middag Las Galletas binnen gevaren, omdat we San Miguel erg saai vinden.

De volgende dag wilden we met het openbaar vervoer naar het oerbos, midden op het eiland. Het was echter zondag dus, zoals iedere keer, geen bus. Het was al laat om een auto te huren dus dat wordt maandag en vandaag een dagje op het strand. Het water was lekker warm dus dat werd zwemmen. ik heb nog wat onderwater foto’s gemaakt van de vele vissen. Die avond een auto besteld voor de volgende dag. Maandag: ’s Morgens de auto gehaald en toen naar het nationale park gereden. We waren op kou voor bereid maar dat viel wel mee. Een lange broek was voldoende. We hebben geprobeerd wandelroute 6 te volgen maar na 1 km waren we de weg al kwijt. Er stond een vreemd bord met tegenstrijdige informatie over hoe we verder moesten lopen, dus zijn we maar terug gegaan. In het informatie centrum kreeg ik te horen dat we iedere keer links af moesten gaan, was hij vergeten te vertellen. Ondanks deze problemen was die kilometer erg leuk en mooi. Veel oude bomen en alles is groen. Na het nationale park verder gereden en op zoek gegaan naar de waterval. Alle borden gevolgd , maar aan het eind van de weg was geen waterval. We hoorden wel een rivier, maar deze ook niet gevonden.

’s Avonds in San Sebastiaan eerst een paar tapas gegeten, daarna Patricia en Jennifer inkopen gedaan en daarna bij een Pizzeria gegeten. De volgende dag weer vertrokken naar Tenerife.

Na het vertrek uit Marina San Miguel was er weinig wind. We vaarde met alle zeilen op en na een uur toch maar de motor aan. Twee uur later konden we weer zeilen. Eerst nog met 3 kt maar even daarna begon het te waaien. We konden echter niet meer naar La Gomera varen: Wind gedraait naar het NW, dus voerde we naar het zuidelijke puntje van het eiland. De wind was ondertussen aangewakkerd tot 20 kt met uitschieters naar 27 kt. Boven wonder niemand bang, alleen mijn moeder zeeziek.

Om 18:00 aangekomen in San Sebastian de La Comera. Bij aankomst was mijn moeder direct weer genezen van de zeeziekte.

Op 14 oktober is Jennifer met het vliegtuig binnen gekomen op Tenerife Noord. We hebben haar opgehaald met de bus. Wel moesten we lang wachten omdat het vliegtuig later kwam dan verwacht. ’s Avonds gegeten bij de Burgerking.
De volgende dag ons gasavontuur afgemaakt. Eergisteren de lege flessen gebrachten en de 15de opgehaald. Toen we eindelijk weer bij het Disaplant waren wilde de taxichauffeur ons niet meer mee terug nemen naar de boot. Hij deed het toch, maar voordat we weg gingen eerst een kruisje en een kus op de Jesus hanger.
De 16de vertrokken uit Santa Cruz om naar de nieuwe Marina San Miguel te varen. In het begin windstil en daarna begon het te waaien uit het Noorden. Met alleen de genua uit gingen we soms 7,5 kt. Gelukkig vond Jennifer het niet erg. Tegen de avond aangekomen in de Marina. Er waren al 3 steigers klaar en het douche WC gebouw. Het omringende vakantie dorp is nog niet helemaal klaar maar het schiet al op.
De 17de Patricia en mijn moeder opgehaald van Tenerife Zuid. De terugrit met de Taxi, helemaal vol met z’n vijven, was echt ongelofelijk. De chauffeuse reed heel erg snel en continu aan het mopperen.
De 18de vertrokken naar La Gomera. Eerst nog 54 liter diesel getankt en daarna weg gevaren. Tijdens het vertrek ging een Spaanse zeilboot aan de verkeerde ant van de gele boeien en liep op de rotsen.

Vandaag 10 oktober vertrekken we naar Tenerife voor onze afspraken met Jennifer, Patricia en Loes mijn moeder. We vertrokken ’s morgen om 11:30. Er stond een flinke wind uit het noorden en golven van meer dan 3 meter hoog en dat elke 7 seconden.

We zijn nog geen 3 uur onderweg dat ik er helemaal genoeg van krijg. We gaan dan wel ruim 7 knopen maar bij iedere golf gaan we heen en weer. Dus de hoek om naar Funchal, hopelijk is er nog ruimte voor ons. Na 1,5 uur varen et wind aan de zijkant en met een snelheid van 7,5 knopen zijn we in Funchal. De haven is helemaal vol en we moeten voor anker. Het water is daar is daar echter 10 meter diep dus hebben we eigenlijk 70 meter ketting nodig. We hebben we echter maar 20. We ankeren toch en het lukt in één keer. Het is een onrustige ankerplaats, we rollen we enorm. Papa maakt rijst met satésaus en kip en daarna vertrekken weer.

De hele nacht blijft het hard waaien tot maximaal 35 knopen wind (8 bf). Gelukkig stuurt de WindPilot zodat we netjes op koers blijven. Grote nadeel van voor de wind varen zijn de golven die achterop komen. Meestal gaat het goed maar één keer niet. Het is 2 uur ’s nachts en dan slaat er een golf in de kuip en deze is direct vol met water. Ik ben nat en ook de kaartentafel, toetsenbord en muis. De kuip loopt gelukkig vanzelf weer leeg. Maar daarnaast is mijn bed, in de loodskooi en mijn vaders bed doorweekt. Dus dat slaapt niet lekker meer (deed het toch al niet door de golven).

De volgende dag de schade bekeken. De muis en toetsenbord zijn defect en de LCD scherm doet het nog.

De rest van de volgende dag en de nacht slaat er bijna geen wind. Wat een verschil met gisteren. Dus de rest op de motor gevaren. We waren op 12 oktober 18:30 in de Marina Atlantico op Tenerife.

Quinta do Lorde staat bekend als een kleine haven waar ooit een vakantiedorp zal worden gebouwd. Ten wij er aan kwamen werd er volop gebouwd. Het oude hotel is voor een deel gesloopt en alles wordt gelijk gebouwd. Er wordt gewerkt aan meer dan 5 gebouwen te gelijk.

De haven is zoals je van een moderne marina mag verwachten, er is alleen nog helemaal niets. Internet is aanwezig, maar werkt niet. Er zijn wel goede douches en mooie WC’s. Twee keer per dag kan je meteen gratis shuttlebus naar het volgende dorp en dan kan je daar boodschappen doen. Gelukkig rijdt er ook een streek bus naar Funchal.

De bustocht naar Funchal € 2,65 pp en duurt 1,5 uur heen en 1,5 uur terug. In Funchal hebben we rond gekeken nog langs een tuin geweest en de jachthaven. Hij was helemaal vol maar voor een kleine boot was er nog ruimte.

’s Middags weer terug gereden naar Quinta do Lorde.

Hele rustige overtocht. Er staat totaal geen wind dus we varen op de motor.