Categorie: 5 Carieb

Tussen Bequia en St. Vincent is maar een klein stukje varen. Er stond wel veel wind (>20 kt). Ik had echter minder wind verwacht dus we hadden de dinghy nog achter ons aan slepen. Maar wanneer we harder dan 6 kt vaarde begon de dinghy gekke bochten te maken. Dus de tocht langzamer dan 6 kt gevaren en dan ging het goed.

Toen we bij Barrouallie waren zwaaide een visser ons toe. Hij vaarde bijna voor ons en we moesten uitwijken om hem niet over te varen. Hij wilde graag een sleepje naar Wallilabou (0,5 nm). Ik dacht laten we aardig doen en we namen hem op sleeptouw. In de Wallilabou baai aangekomen begint hij onze touwen vaste te maken aan een mooring boei. Ik dacht nog aardig van hem, maar dat was dus niet zo. Voor het vast maken wilde hij EC$ 20,- krijgen. Het bleek dus dat het hem hier om ging. In eerste instantie heb ik geweigerd want hij had ons helemaal niets gezegd over betalen voor iets wat iedereen zelf kan. Hij haalde de security van het hotel erbij en die vertelde dat het wel gebruikelijk is om te betalen. Om van alle ellende af te zijn heb ik hem EC$ 10,- gegeven. Daar was hij het niet mee eens. Hij begon te dreigen over de boot in brand steken en toen hij de security man af had gezet en weer terug roeide deed hij schiet bewegingen naar ons.

In het hotel betaalde we voor de mooring en ik vertelde wat ons was over komen. De politie is nu ingeschakeld en zullen actie ondernemen. De man in de roeiboot heet: Beak Nicolous en heeft een kleine roeiboot met rood en blauw. Hij heeft altijd een gele broek aan, dus als je hem ooit ziet zwaaien: hard doorvaren.

Verder is de Wallilabou baai een mooie baai, de moeite waar om te bezoeken onder andere door de resten van de filmset van Pirates of de Caribbean. Vandaag gaan we naar de Wallilabou waterval en uitklaren. Morgen op weg naar St. Lucia.

We liggen nu in de Admiralty bay bij Port Elizabeth. Port Elizabeth is een klein stadje maar wel een stadje waar papa van droomt. Je hoeft namelijk alleen maar met je bijboot naar de steiger en je bent in de bar.

Verder zijn er een paar kleine watersportwinkels en een paar supermarkten. Er is een een leuke markt, gemaakt met Canadees geld, waar je verse groente en fruit kan kopen. Verder is er niet veel.

Toen we aankwamen kwam er een taxiboot naar ons toe of wij een mooring wilde. Deze was voor ons nodig omdat het te diep voor ons was. Deze mooring was wel erg duur EC$ 50,-. Hierdoor zijn we ook maar één nacht gebleven.

Van Union Island is het maar een klein stukje naar een prachtig natuurpark: Tobago Cays Marine park. We zijn er naar toe gegaan voor het rif en natuurlijk de schildpadden. We hebben veel foto’s en een paar filmpjes (fotoboek 11).

Het hoogte punt waren natuurlijk de schildpadden maar ik heb ook twee roggen gezien. Eén stekelrog en een gevlekte adelaarsrog waar ik een foto en film van gemaakt heb.

We zijn twee dagen in het park geweest en vonden het jammer om weg te gaan.

vanochtend kwam Berry van de Samerang langs met zijn Dell notebook. Deze doet het niet meer. Ik heb hem helemaal uit elkaar gehaald om te zien wat er aan de hand is. Het  blijkt dat er water op het moederbord gekomen is bij het voeding gedeelte. Dus niet meer te repareren.

’s Middags hebben we gesnorkeld op het rif dat rond Clifton haven ligt. Het water is hier namelijk heel helder en heeft mooie kleuren zoals licht blauw en turquoise. We zijn met de dinghy op weg gegaan naar het rif. Daar ben ik het water in gegaan en heb de dinghy voortgetrokken naar het ondiepe. Daar ging papa ook te water. Onderwater zagen we veel zand, dood koraal, en stukjes levend koraal. Ik zag een een kleine wit/bruine maureen aal in een oude conc schelp.

Daarna naar een eiland gezwommen dat emaakt is van conc schelpen. Er staat een bar op en daar samen met Janna een fruitdrankje gedronken.

En na het drinken even bij de Present op visite geweest voor een sapje. Ik zwom er naar toe en papa met de dinghy. We waren net wat aan het drinken komt er een lokaal taxi bootje langs met onze dinghy. Papa had hem vast gemaakt met één van zijn beroemde knopen en altijd vanzelf losgaan. Was dus bijna de dinghy weg met al het geld en pinpassen.

Papa heeft een grote, lege, conc meegenomen en schoongemaakt.

Gisteren uitgeklaard in Hillsbourgh om vandaag te vertrekken naar een ander land: Sint Vincent en de Grenadines. Het plan is om daar in het begin van de middag aan te komen op Union Island.

De gehele route van wel 12 nm ingevoerd in de GPS en de computer en om 10:30 het anker opgehaald. Eerst nog even ;langs gegaan bij de Present om een cadeau af te geven en toen naar Kaat die bij Sandy Island ligt. Hierdoor zijn we een stuk meer naar het oosten opgeschoven en kunnen we zeilend naar Union Island.

Het waait hard, steeds 20 kt of meer met veel wind stoten.  We hadden vandaag geen zin om de dinghy aan dek te hijsen dus deze sleept achter ons aan.  Ondanks de onregelmatige golfslag en de windstoten varen we met ruim 5 kt. Dus om 13:30 liggen we aan een mooring van de Anchorage Yacht Club. Wel een dure mooring maar de grond is hier erg hard en we liggen nu vlak in de buurt van de bar en het strand. Bij de bar is een soort kanaal met zout water erin en daarin zwemmen haaien. Het is een bruine soort van wel 1,5 m lang.

Nadat we alles hebben opgeruimd naar het vliegveld gelopen, ligt hier op het strand, om in te klaren. Het duurt wel langer dan gewoonlijk want een passagier uit een net geland vliegtuig heeft een probleem met zijn ticket en paspoort.

Vanochtend om 9:00 vertrokken uit de Grenada Yacht Club. Kaat even daarvoor al vertrokken. Het weer ziet er het zelfde uit als gisteren maar we hopen dat de golven iets minder erg zijn. We zouden ook kunnen wachten maar volgens het weerbericht duurt dit weer nog wel een week.

We varen de haven uit en hijsen het grootzeil, 1x gereefd. Daarna het eerste makkelijke stuk langs het cruiseschip terminal. Om de bocht krijgen we direct 25 kt wind (6 bf). Gelukkig zijn de golven wat verder uit elkaar, maar wel hoger.

Onderweg krijgen we windstoten van 29 kt (7 bf) en slaan de golven over de boot heen. In de WC stroomt het water naar binnen en natuurlijk weer de WC papier nat.

Om 18:05 liggen we in de Tyrrelbaai voor ander. Het is hier gelukkig een stuk rustiger dan op zee. Er is wel wat deining maar daar wennen we wel weer aan. Kaat is (denk ik) rond 17:00 binnen gekomen. Kaat ligt in het noorden van de baai wij in het zuiden.

Vandaag weer geprobeerd naar Carriacou te gaan. Vorige week lukte et al niet vanwege de wind en vandaag weer niet gelukt. Nu de golven EN de wind.

We waren om 10:00 vertrokken van een ankerplaats met veel deining (swell). Het eerste stuk ging nog lekker maar toen we een uurtje onderweg waren kregen we hoge korte golven tegen en de wind draaide naar het NNO, dus tegen. We hebben het nog aangekeken en toen we bijna voorbij Grenada waren maar omgekeerd terug naar St. George.

We liggen nu weer in de Lagoon nu niet aan de mooring, die hebben Kaat (2 moorings) en Present ingenomen. Het is wel iets duurder maar wel een directe toegang naar de kant.

Nadat we een windmolen hadden gekocht begint het echte werk. Een windmolen standaard laten maken kost US$ 700,-, dat is natuurlijk veel te duur.

Dan maar zelf maken. Eerst gezocht naar een RVS of aluminium buis van buiten diameter 1,5″. Deze zijn in Nederland zonder problemen te krijgen maar niet op Grenada. Toen gezocht naar een stalen buis. Eindelijke een buis gevonden blijkt dat 1,5″ niet 1,5″ is . Niet de binnen diameter of de buitendiameter klopt.

Bij gebrek aan een passende buis een buis van 1″ gekocht deze is 33 mm breed dus komen we maar 5 mm tekort in de diameter. Dat vullen we op met stripjes staalband. De diagonaal buizen hebben we gemaakt van een aluminium bezemsteel.

Eerst alles passend gemaakt en gaatjes inde buis geboord. Wij hebben geen boormachine meer dus we de Makita van Jan-Willem geleend (bedankt voor het lenen). Na het boren en passen de buis met menie geschilderd (2 lagen) en daarna gespoten met chroomverf. Nu ziet de buis eruit of het RVS is.

Na een lange droogtijd alles in elkaar gezet. Het eind resultaat mag er wel wezen. Hij wekt stroom op en dat de hele dag.

Bij elkaar waren we nu minder dan € 100,- kwijt en 3 dagen werk.

vandaag wilde we naar Carriacou varen. Dat is een eiland boven Grenada. Om 10;00 het anker opgehaald en vertrokken. Kaat volgde ons na 10 minuten.

Tot aan Point Salinas stond er een goede wind. O 15-20 kt. Maar na de ronding draaide wind naar de noordoosten, tegen dus. We hebben het eerst nog even aangekeken en toen maar naar St. George gevaren. Komt goed uit want we moesten nog de nieuwe pomp laten vervangen omdat deze lek is en een paal voor de windgenerator zoeken. Kaat ging nog een stuk door maar zijn later ook naar St. George gevaren.

Wij liggen nu aan een mooring in de lagoon en Kaat (samen met Present) buiten de baai voor anker.

We zijn verhuist van Prickly Bay naar Hog Island. Het is hier wat minder druk en er staat een lekkere koele wind. Er is alleen hier helemaal niet op een hele beroemde bar na:”Rogers Bar”. Volgens de Lonely Planet is dit het beste bar van de Carib. Wij zijn er dus geweest en er was niets te krijgen behalve alcoholische dranken.

Gisteren naar een restaurant geweest samen en Len en Janna van de Present. Prachtige zag het er allemaal uit. Hele mooie menu kaart en ik wilde graag een minute steak. Deze was er niet. Dus toen over naar de zalm, was er ook niet. Er was wel blauwe marlijn, dus die maar genomen. Papa nam gestoofde vis. Tot onze verbazing kregen we beide hetzelfde: gebakken king fish. Echt onbegrijpelijk. Als nagerecht wilde ik warme chocolademelk (stond ook op de kaart) hadden ze ook niet. Toen zijn we maar weggegaan.