Auteur: Marcel

Voor Jennifer zit de vakantie er bijna op. Morgen moet ze met het vliegtuig weer naar Nederland terug vanaf Tenerife Sur (zuid).

Toen we vertrokken uit San Sebastian zag het weer er nog prima uit. Het eerste stuk lekker gezeild en toen weer geen wind.  Dus de motor weer aan. Gelukkig komen er nog wat zoogdieren langs. Dit keer geen dolfijnen maar walvissen. Het waren kortflippergrienden (Globicephala macrorhynchus). Het was echt een belevenis. Ze zijn een stuk langzamer dan dolfijnen en zwemmen ook heel anders echt als een walvis.

Aan het eind van de middag Las Galletas binnen gevaren, omdat we San Miguel erg saai vinden.

De volgende dag wilden we met het openbaar vervoer naar het oerbos, midden op het eiland. Het was echter zondag dus, zoals iedere keer, geen bus. Het was al laat om een auto te huren dus dat wordt maandag en vandaag een dagje op het strand. Het water was lekker warm dus dat werd zwemmen. ik heb nog wat onderwater foto’s gemaakt van de vele vissen. Die avond een auto besteld voor de volgende dag. Maandag: ’s Morgens de auto gehaald en toen naar het nationale park gereden. We waren op kou voor bereid maar dat viel wel mee. Een lange broek was voldoende. We hebben geprobeerd wandelroute 6 te volgen maar na 1 km waren we de weg al kwijt. Er stond een vreemd bord met tegenstrijdige informatie over hoe we verder moesten lopen, dus zijn we maar terug gegaan. In het informatie centrum kreeg ik te horen dat we iedere keer links af moesten gaan, was hij vergeten te vertellen. Ondanks deze problemen was die kilometer erg leuk en mooi. Veel oude bomen en alles is groen. Na het nationale park verder gereden en op zoek gegaan naar de waterval. Alle borden gevolgd , maar aan het eind van de weg was geen waterval. We hoorden wel een rivier, maar deze ook niet gevonden.

’s Avonds in San Sebastiaan eerst een paar tapas gegeten, daarna Patricia en Jennifer inkopen gedaan en daarna bij een Pizzeria gegeten. De volgende dag weer vertrokken naar Tenerife.

Na het vertrek uit Marina San Miguel was er weinig wind. We vaarde met alle zeilen op en na een uur toch maar de motor aan. Twee uur later konden we weer zeilen. Eerst nog met 3 kt maar even daarna begon het te waaien. We konden echter niet meer naar La Gomera varen: Wind gedraait naar het NW, dus voerde we naar het zuidelijke puntje van het eiland. De wind was ondertussen aangewakkerd tot 20 kt met uitschieters naar 27 kt. Boven wonder niemand bang, alleen mijn moeder zeeziek.

Om 18:00 aangekomen in San Sebastian de La Comera. Bij aankomst was mijn moeder direct weer genezen van de zeeziekte.

Op 14 oktober is Jennifer met het vliegtuig binnen gekomen op Tenerife Noord. We hebben haar opgehaald met de bus. Wel moesten we lang wachten omdat het vliegtuig later kwam dan verwacht. ’s Avonds gegeten bij de Burgerking.
De volgende dag ons gasavontuur afgemaakt. Eergisteren de lege flessen gebrachten en de 15de opgehaald. Toen we eindelijk weer bij het Disaplant waren wilde de taxichauffeur ons niet meer mee terug nemen naar de boot. Hij deed het toch, maar voordat we weg gingen eerst een kruisje en een kus op de Jesus hanger.
De 16de vertrokken uit Santa Cruz om naar de nieuwe Marina San Miguel te varen. In het begin windstil en daarna begon het te waaien uit het Noorden. Met alleen de genua uit gingen we soms 7,5 kt. Gelukkig vond Jennifer het niet erg. Tegen de avond aangekomen in de Marina. Er waren al 3 steigers klaar en het douche WC gebouw. Het omringende vakantie dorp is nog niet helemaal klaar maar het schiet al op.
De 17de Patricia en mijn moeder opgehaald van Tenerife Zuid. De terugrit met de Taxi, helemaal vol met z’n vijven, was echt ongelofelijk. De chauffeuse reed heel erg snel en continu aan het mopperen.
De 18de vertrokken naar La Gomera. Eerst nog 54 liter diesel getankt en daarna weg gevaren. Tijdens het vertrek ging een Spaanse zeilboot aan de verkeerde ant van de gele boeien en liep op de rotsen.

Vandaag 10 oktober vertrekken we naar Tenerife voor onze afspraken met Jennifer, Patricia en Loes mijn moeder. We vertrokken ’s morgen om 11:30. Er stond een flinke wind uit het noorden en golven van meer dan 3 meter hoog en dat elke 7 seconden.

We zijn nog geen 3 uur onderweg dat ik er helemaal genoeg van krijg. We gaan dan wel ruim 7 knopen maar bij iedere golf gaan we heen en weer. Dus de hoek om naar Funchal, hopelijk is er nog ruimte voor ons. Na 1,5 uur varen et wind aan de zijkant en met een snelheid van 7,5 knopen zijn we in Funchal. De haven is helemaal vol en we moeten voor anker. Het water is daar is daar echter 10 meter diep dus hebben we eigenlijk 70 meter ketting nodig. We hebben we echter maar 20. We ankeren toch en het lukt in één keer. Het is een onrustige ankerplaats, we rollen we enorm. Papa maakt rijst met satésaus en kip en daarna vertrekken weer.

De hele nacht blijft het hard waaien tot maximaal 35 knopen wind (8 bf). Gelukkig stuurt de WindPilot zodat we netjes op koers blijven. Grote nadeel van voor de wind varen zijn de golven die achterop komen. Meestal gaat het goed maar één keer niet. Het is 2 uur ’s nachts en dan slaat er een golf in de kuip en deze is direct vol met water. Ik ben nat en ook de kaartentafel, toetsenbord en muis. De kuip loopt gelukkig vanzelf weer leeg. Maar daarnaast is mijn bed, in de loodskooi en mijn vaders bed doorweekt. Dus dat slaapt niet lekker meer (deed het toch al niet door de golven).

De volgende dag de schade bekeken. De muis en toetsenbord zijn defect en de LCD scherm doet het nog.

De rest van de volgende dag en de nacht slaat er bijna geen wind. Wat een verschil met gisteren. Dus de rest op de motor gevaren. We waren op 12 oktober 18:30 in de Marina Atlantico op Tenerife.

Quinta do Lorde staat bekend als een kleine haven waar ooit een vakantiedorp zal worden gebouwd. Ten wij er aan kwamen werd er volop gebouwd. Het oude hotel is voor een deel gesloopt en alles wordt gelijk gebouwd. Er wordt gewerkt aan meer dan 5 gebouwen te gelijk.

De haven is zoals je van een moderne marina mag verwachten, er is alleen nog helemaal niets. Internet is aanwezig, maar werkt niet. Er zijn wel goede douches en mooie WC’s. Twee keer per dag kan je meteen gratis shuttlebus naar het volgende dorp en dan kan je daar boodschappen doen. Gelukkig rijdt er ook een streek bus naar Funchal.

De bustocht naar Funchal € 2,65 pp en duurt 1,5 uur heen en 1,5 uur terug. In Funchal hebben we rond gekeken nog langs een tuin geweest en de jachthaven. Hij was helemaal vol maar voor een kleine boot was er nog ruimte.

’s Middags weer terug gereden naar Quinta do Lorde.

Hele rustige overtocht. Er staat totaal geen wind dus we varen op de motor.

3 oktober 18:20 we zijn aangekomen in Porto Santo, Madeira. We hebben deze oversteek van 828 km in 4 dagen en 8 uur afgelegd. Het meeste onder zeil. De motor is maar 4,6 uur aan geweest.

Op 30 september zijn we om 10:00 vertrokken uit de haven van Lagos. Het was nog even moeilijk wegkomen omdat de brug, net als eer gisteren, het niet deed. We zouden samen met de Vida Vagabunda naar Port Santo overvaren, maar Maarten en Marcha hebben besloten het toch nog even uit te stellen. Wij gaan wel. De voorspelling is gunstig. Minimaal 4 dagen wind uit noordelijke richtingen.
De eerste uren varen we op de motor en dan komt er een beetje wind. Ook komen de dolfijnen nog even afscheid nemen het was een kort bezoek van ze. Het was een hele groep die met hun staarten op het water aan het slaan was (vissen?). Dalwhinnie heeft samen met Kaat een radio netje opgezet. Daar doen wij ook aan mee, iedere dag om 18:00 UTC even contact.

’s Nachts is het goed varen. De wind is aangetrokken en we varen geregeld 7 kt. Er is wel een onrustige golfslag en de voorspelde 10 kt wind is 20-26 kt. De rest van de dagen is eigenlijk allemaal het zelfde. Het waait het regent af en toe en dan is er geen wind. De windpilot maakt het allemaal niets uit en stuurt de boot goed. Hier door varen we in totaal maar 28 km om.
Op vrijdag komen we aan in de haven. Geen havenmeester meer te zien dus gaan maar ergens liggen wel naar de douane geweest.

Dalwhinnie komt ook nog aan vandaag en die zullen we naar binnen loodsen als het nodig is.

30 september afgelegd: 135 nm
Goed contact gehad met de Dalwhinnie en de Kaat. Onrustig zee. Eten lasagne, bij papa blijft het er echter niet in.

1 oktober afgelegd: 143 nm
Goed contact gehad met de Dalwhinnie niet met de Kaat. Eten Spagettie Bolognese.

2 oktober afgelegd: 136 nm
Goed contact gehad met de Dalwhinnie niet met de Kaat. Eten nasi met satésaus en gehad balletjes.

3 oktober afgelegd: 46 nm
Matig contact gehad met de Dalwhinnie.

Tijdens het slechte weer van vannacht is er een lijn losgeraakt en is deze in de mast van een andere boot terecht gekomen die twee plaatsjes verder op ligt. Dus ik moest de mast weer in en gelukkig had ik de lijn zo weer los. Tijdens het slechte weer is er een boot uit Alaska omgevallen. Deze stond op de kant voor onderhoud. Wat een ravage is dat. Allemaal gebroken masten en gescheurd polyester.

Verder is het vandaag is het de dag voor het vertrek naar Porto Santo. Eerst is mijn vader met Marcha (Vida Vagabunda), Dini (Nostos) en Cobi (Chica) naar de Lidl geweest voor o.a. voorgebakken brood en bier.

Ik heb weer, hopelijk, een lekkage verholpen. Het kastje, in de kuip, waar het motorpaneel inzit lekte op het bed in de loodskooi. Normaal niet erg maar daar moet ik slapen tijdens de overtocht.

Daarna nog naar de andere supermarkt voor chips,  brood en motorolie. Vanavond gaan we, weer, uiteten bij een Nederlandse snackbar.

Vannacht heeft het flink geonweerd bij ons. Ook nu nog komt de regen met bakken uit de hemel.

Vandaag gaan we samen met de Vida Vagabunda naar Lagos. Er moet van alles gewassen worden en de watertank moet gevuld worden met schoon water.

Het regent nog altijd als we weg gaan. Door de regen zijn de ondieptes slecht te zien. Wel kan je goed zien wat je passeert maar wat voor ons is, is een stuk moeilijker. We lopen dus ook meerdere keren vast omdat ik het verkeerd inschat. Maar gelukkig wordt het hoogwater en slagen we erin om weer los te komen.

Eenmaal op zee is daar een vervelende golfslag. Alles wat niet vastlag in de boot vlieg door de boot heen. Ook mijn vaders laatste portglas.

Na een half uur varen liggen we voor de brug van Marina de Lagos. De brug doet het niet dus we moeten even wachten. Als we op onze ligplaats zijn B35 merken we dat in ieder geval met de punt in de wind liggen zodat de regen niet direct naar binnen komt.

Vanavond gaan we uiteten met de bemanningen van de Vida Vagabunda en de Chica.