Auteur: Marcel

Ik heb de knoop doorgehakt: Ik ga duiken. Bij de haven is een duik centrum TopDiving. http://www.TopDiving.net
Voor € 215,00 een cursus van 1,5 dag.

11 november
Vandaag eerst gedoken in de haven en een paar oefeningen gedaan: Water uit het masker halen en automaat, waar de lucht uit komt, uit en in mijn mond gehaald. Daarna gedoken op diep water. We waren in het begin met z’n drieën. Een Iers echtpaar en ik. De vrouw mocht niet i.v.m. een verdraaide knie en gaat overmorgen. Dus waren we nog met z’n tweeën.
Tijdens de afdaling naar 12 meter diepte raakte de man in paniek. Hij werd naar boven terug gevoerd en ik was alleen onder water. Het is prachtig om zo rustig daar op de bodem te zitten. Ik zag een heel veel vissen. Daarna kwam de instructeur weer terug en gebaarde of alles goed was. Ik zei OK en we ging zwemmen. Ik moest alleen maar zwemmen, de instructeur regelde de apparatuur inclusief het drijf vest. Zo zwommen we ruim een half uur rond. Ik zag:
– octopus
– inktvis
– paarse zeester
– veel, heel veel vissen met de mooiste kleuren en ook een platvis.

’s Middags kwam de theorie aan de beurt. Drie video’s gekeken van 30 minuten en daarna meerkeuze vragen beantwoorden. Alles netjes in het Nederlands. Ik had 3x een 9 dus 3x 1 fout.

12 november
Voordat we het water ingingen eerst doorgesproken wat we gingen doen en de gebaren voor onderwater besproken. Daarna zelf de uitrusting in elkaar gezet en gecontroleerd. Daarna eerst weer een praktijkexamen in het water waar het volgende aan bod kwam: Duikbril vol met water en dan leegmaken, automaat kwijt en die weer vinden, ademen met de automaat van je partner, het neutraal drijfvermogen vest bedienen, kramp hulp geven, elkaar helpen met zwemmen aan de oppervlakte. Toen dat gedeelte ook voorbij
was gingen we met de boot het water op. Dit keer was er ook een oost europees gezin bij. Vader met twee dochters: Igor, Barbara en Sophie, de jongste, van 10 jaar. Er ging ook een cameraman mee om foto’s te maken van de duik. Ook gingen we geen rondje zwemmen maar een “driftdive” doen. Dit betekent we gaan te water en dan een richting op, in dit geval de haven, en dan zijn we klaar met de duik. Sophie is niet lang bij ons gebleven omdat ze het koud had en ging dus naar boven. Barbara en de cameraman
gingen daarna ook naar boven omdat de duikbril van Barbara lekte. Daarna waren we dus met z’n drieën: Igor, instructeur en ik. We zagen:
– octopus
– inktvis
– een barracuda en daarna twee grote barracuda’s. Het zijn hele mooie snelle vissen en bleven een tijdje bij ons zwemmen.
– een boottent met ritsen en elastiek er nog aan. Wel al het doek gescheurd dus niet mee genomen voor papa.

Ik kreeg op de kant nog een compliment over hoe ik het deed. Hij vond mij rustig zwemmen en goed lucht besparen en was blij nu eens een niet nerveuze cursist mee te hebben. Ook wilde graag nog een keer met mij duiken. Daarna kreeg ik mijn bewijs dat ik geslaagd ben voor de cursus, ik ben u een Scuba Diver.

Vandaag is mijn vader naar Arguineguin en Maspalomas geweest om een stempel te krijgen in ons paspoort. We moeten ons namelijk uitklaren uit Spanje om daarna te kunnen inklaren. Het is niet gelukt. Niemand wil een stempel aan ons geven. We geven het dus nu op en hopen dat er niet moeilijk wordt gedaan op de Kaap Verdische Eilanden.
Van de buurman gehoord dat hij al meerdere keren, met zijn zeilboot, op de Kaap Verdische eilanden is geweest en nooit problemen heeft gehad met inklaren zonder te zijn uitgeklaard op de Canarische eilanden.

Vandaag weer een dag vakantie gehouden. We zijn nu drie weken in Puerto Rico en hebben nog niet op het andere strand gelegen. Wel ben ik er al een keer naar toe gelopen. Om 12:00 vertrokken van de boot en 12:30 op het strand. Het is een dat gemaakt is kalk en niet van zand. Bijna het hele strand heeft een hard oppervlak behalve bij de waterlijn en in het water. We zijn op het strand tot 17:20 gebleven en toen terug gelopen.
Op de heen weg konden we Tenerife al een beetje zien liggen in de verte maar op de terug weg was het eiland goed zichtbaar. De weg naar Puerto Rico loopt langs een klif waar je met een wenteltrap naar beneden kan lopen en daar zag ik het volgende:
Een jonge vrouw en man waren aan het zwemmen. Ze kwamen terug uit het water. De jongeman ging liggen op zijn handdoek en de vrouw kwam er aan gelopen. Zij stond voor hem en liep iets door tot zijn middel en ging boven hem staan. Ze ging op de hurken zitten, deed haar zwembroek iets opzij en ging op hem zitten. De rest is denk ik wel voor te stellen. Het opvallende was dat, terwijl ze met deze activiteit bezig waren, iedereen hen kon zien. Toen ik door had wat ze aan het doen waren ben ik maar doorgelopen,
verder naar Puerto Rico.
’s Avonds hebben we gegeten in het restaurant Bahia: allebei een Pizza.

Omdat de ARC 2008 nog niet weg is kunnen we niet met de boot naar Las Palmas op Gran Canaria. Ondertussen hebben we al veel ervaring met het openbaar vervoer, op de Canarische eilanden, dus gaan we met de bus. Snel en goedkoop.

Heen gaan we met de snelbus en zijn we in één uur in Las Palmas. Echter hoe verder we naar het noorden gingen hoe natter het word. We hebben gelukkig allebei een vest bij ons dat de ergste regen tegenhoudt. Eerst zijn we naar de haven gelopen. Het was bijna een half uur lopen vanaf het busstation.

Bij de haven aangekomen zien we dat de haven helemaal vol ligt. Ook het anker gedeelte is flink bezet

Vandaag is er een onverwachte gebeurtenis geweest. Er kwamen twee guardia civil auto’s, een duiker en twee brandweerauto’s op het haventerrein. Het bleek dat er een lijk was gevonden  bij Caleta.  Dat lijk is hier de haven is binnen gebracht door een rubberboot van de brandweer.  Eerst kwam er een dokter langs en later werd hij op de kant gebracht. De brandweer wilde  de brancard terug , toen hebben ze het lijk gedumpt in de schaduw van een boot die op de kant lag. Dat heeft nog uren geduurd voor dat er een een wagen van het mortuarium kwam om het stoffelijk overschot op te halen. Het zal wel een afrikaanse vluchteling zijn geweest. Een paar dagen eerder is er een boot vol vluchtelingen opgepikt in de buurt van la Gomera. Daar waren ook al twee doden bij.

We zijn uit het water. Na 4 maanden zeilen heb ik onderhoud gepland. We gaan:
– Antifouling aanbrengen. 5 cm hoger dan de vorige keer.
– Dieptemeter gever opnieuw inkitten. Deze lekt namelijk een heel klein beetje
– Zink anode van de motor vast zetten.

We deden:

– maandag 27 oktober: Uit het water en schoonmaken. Dieptemeter gever uit de romp gehaald (zat heel erg los). Zink anode vastgezet.
– dinsdag 28 oktober: schuren en dieptemeter gever ingekit. WC kraan van de afvoer vervangen.
– woensdag 29 oktober: eerste lagen antifouling aangebracht.
– donderdag 30 oktober: laatste lagen antifouling aangebracht, cavitatieplaat van de saildrive vervangen.
– vrijdag 31 oktober: weer in het water. De totale kosten waren € 619,04: € 233,52 voor uit/in het water en 4 dagen op de kant daarnaast € 385,52 voor alle verf en onderdelen die we nodig hadden.

Voor Patricia (zus)en mijn moeder (Loes) is is de vakantie voorbij. Ze willen rond 10:00 op het vliegveld zijn. Mijn moeder regelde ’s morgens en taxi en dan gaan ze. Het wel stil zo. Eerst met z’n tweeën en dan met z’n  vijven en dan weer met z’n tweeën. Wel is het het lekker dat we weer alle ruimte hebben. Maar toch lukte het prima met vijf volwassen op een 9 meter boot.

We waren echter vergeten dat de wintertijd vannacht was ingegaan, dus waren ze een uur te vroeg op het vliegveld. Het was wel heel vreemd voor ze dat er niemand anders bij de balie was, maar in ieder geval waren ze op tijd. Ik kwam er pas achter toen ik teletekst aan het lezen was op de boot.

Toen mijn zus en moeder weg waren was het tijd om het onderhoud van de boot te organiseren. Bij de werf is een scheepswinkel Paradise van Brian. Via Brian geregeld dat de boot uit het water ging. Ging heel snel. Binnen een uur stonden we op de kant. Ongehoort snel voor Spaanse begrippen.

Patricia en ik zijn als eerste wakker. Dit gebeurt niet vaak maar we willen vroeg weg. Vandaag is de derde poging om naar Gran Canaria te gaan. Mijn moeder heeft besloten o toch mee te gaan. Ze wilde eigenlijk eerst met de veerboot over maar gaat toch mee zeilen. De weerverwachting is NNO 4 bf dus dat is goed te doen.

Om 9:20 vertrekken we. In het begin is het rustig weer en de voorspelling blijkt te kloppen. We gaan met een snelheid van 5 kt richting Gran Canaria. ’s Middags veranderd het weer en komen de golven weer opzetten, niets voor mijn moeder en die gaat in de kajuit op een bank liggen. Ik reef de genua een stuk en we varen verder. De wind is continu ruim boven de 20 kt, dus weer meer dan voorspeld. Grootzeil wordt dus ook 2x gereefd. Als we vlak bij Gran Canaria komen draait de wind naar het Noorden. We laten het grootzeil zakken en varen alleen op de genua verder en een uur daarna is het windstil. Het blijft onbegrijpelijk, het weer hier.

Het laatste stuk 5 nm varen we op de motor en we liggen om 18:40 in Puerto Rico. Bij een lokaal restaurant eten we vis en biefstuk.

10:00 vertrek uit San Miguel, niet kunnen douchen ivm een leiding breuk.

Het begint net als altijd: geen wind en om op de motor naar Gran Canaria te varen is ook geen doen. Dus we gaan verder naar het noorden: Santa Cruz. Tot aan het eind van de middag geen wind, maar vanaf 16:00 wind NNO en 25-32 kt. Dus weer tegen. Op de motor verder varen heeft geen zin (2 kt)  dus rollen we de genua een stukje uit. We gaan direct 5 kt. Wel wordt de zee snel ruwer en ontstaan er hoge golven. Mijn moeder vindt dit weer helemaal niets en wild direct van de boot af. Dit gaat natuurlijk niet.

We moeten laveren en dat schiet niet erg op zodat we pas om 20:00 in de haven van Santa Cruz binnen komen. We zoeken zelf maar een ligplaats want het personeel is niet te vinden.

Wel ligt er een bijzonder schip in de haven. Het is het rusische opleidingsschip Krusenstern.

’s Morgen wordt Jennifer opgehaald door een taxi en gaat ons verlaten. Wel erg jammer het was leuk om weer met z’n vijven te zijn. Jennifer’s terugreis is niet makelijk geweest. Eerst een defect vliegtuig, hierdoor de aansluiting in Madrid missen en een dag te laat thuis komen. Niet echt leuk als je die dag ook nog moet werken.

Wij vertrekken ’s avonds met het plan om naar Gran Canaria te zeilen. Het is een lange tocht en willen daar ’s morgen aankomen. Ehte het weer zit niet mee. Er zijn hoge golven en weer wind tegen. Ik besluit om te keren en we varen naar San Miguel.