Auteur: Marcel

We liggen nu in Alvor 9 dagen voor anker. Eerst lagen we achter onze twee ankers maar door de wind en stroming draaide de lijn en de ketting om elkaar heel. Het Fortress anker had ik een paar dagen er uit gehaald zodat we alleen achter het CQR anker liggen.

Vanmiddag gebeurde toch waar we iedere keer bang voor zijn. Het anker begon te krabben. Het gebeurde heel plotseling en snel. De wind begon, zoals iedere middag, wat harder te waaien en daar gingen we. Het ging allemaal heel snel. Het ene moment lig je 15 meter van de Vida Vagabunda af en het volgende moment is het een meter. Ik liep snel naar de boeg om te zien of ik nog de ketting kon aantrekken maar dat lukte niet meer. Mijn vader startte de motor en we gingen naar voren. Echter hadden we de Vida
Vagabunda al aangevaren.

Met heel veel moeite kreeg ik het anker omhoog tot net onder de waterlijn. Om het anker zat een dunne lijn die helemaal in de knoop zit. Mijn vader ging in de bijboot en maakte die lijn los zodat we weer konden ankeren.

Bij elkaar heel het een half uur geduurd voordat we weer goed lagen. De schade aan de Vida Vagabunda is hun navigatielicht op de preekstoel.

Wij zijn al sinds 15 september in het kleine haven stadje Alvor. Het is het gezellige plaats waar veel te koop is, vooral voor toeristen. Ook spreekt bijna iedereen Engels. Het eten is goedkoop.

Het is nu 23 september en wij wachten nog steeds op wind naar Madeira of de Canarische eilanden. Op de Canarische eilanden (Tenerife) hebben we een afspraak met met moeder en twee zussen. Gelukkig hebben we nog tijd voordat we daar naar toe moeten. Het weerbericht ziet er voor komende week niet goed uit. Er staat heel weinig wind en de wind die er staat komt uit de verkeerde richting.

Nu wat doen wij nu en hele dag: Zo goed als niets. Af en toe naar het strand, naar de supermarkt en naar de kant om naar de WC te gaan. Dit doen we allemaal met de bijboot. We hebben we nu een nieuwe bezigheid gevonden dankzij de Maarten en Marcha (Vida Vagabunda). We gaan vandaag kleine schelpen zoeken. Of we ze opeten weten we nog niet maar in ieder geval gaan we zoeken.

Vandaag verlaten we Portimão weer. Het is een mooie haven maar er is niets te doen. Een half uur lopen voor een supermarkt is te ver. Wel is er bij de lokale haven een lekker restaurant. Een Take-Away, maar ja kan er ook eten € 1,00 per 100 gram. Dus voor € 12,00 inclusief drinken hadden we een complete maaltijd met zalm.

Onderweg kwamen we de Audio Club Med zeilers nog tegen. Doordat de wind tegen is naar Alvor zeilen we vlak bij ze. Daarna overstag naar Alvor gevaren. Tussen de pieren door de rivier op. Je kon goed zien waar de ondieptes zijn maar toch bijna vastgelopen. Daarna vlak bij het dorp vor anker gegaan.

11 september een belangrijke dag. In de VS wordt het WTC herdacht, ik vier de verjaardag van mijn vader. In Porto port gekocht en die mag hij nu opdrinken. Vandaag vertrekken we weer uit Sesimbra.

Voordat we naar Sines gaan kijk ik nog even naar het nieuwste GRIB bestand. Daarop zien we dat tegen 19:00 er een krachtige wind zal zijn. Dus voor die tijd willen we in de haven zijn.

’s Morgens is het bewolkt en mistig we gaan toch omdat vrijdag nog meer wind wordt verwacht. Als we weg gaan is er helemaal geen wind, dus de motor maar weer aan. Na een half uur begint de wind toch nog te waaien, 5 m/s. Zeil op en de motor uit. Rond 12 uur draait de wind, en varen voor de wind met de genua op.

Vier uur, de dolfijnen komen weer langs, 15 minuten en dan zijn ze weer weg. Blijft iedere keer een leuk gezicht. Een half uur later zijn we in de haven van Sines. We werden geholpen door twee mensen op de haven, heel aardig, ook de mensen in het kantoor.

Vandaag naar Lisabon (Lisboa) geweest. We zijn met de trein van Oeiros naar het eindpunt in het centrum van Lisabon gegaan. De trein kostte € 2,60 pp voor een retourtje. Bij de NS kon je voor dit bedrag niet eens de trein in. Er rijdt een trein iedere 10 minuten en ook nog op tijd.

In Lisabon was het erg warm. In de schaduw 25 gr. C. We wilden eerst met een bus of tram een tour door de stad maken maar doordat er twee cruise schepen in de haven lagen was he zo druk met toeristen en zulke lange rijen dat het niet mogelijk was. We zijn maar, met behulp van twee verschillende kaarten, zelf gaan rond kijken in Lisabon.

We hebben het oude centrum bezocht met de vele winkels en restaurants. Wat ons opviel waren de vele bedelaars. Op iedere hoek was er wel één. Alleen een blinde fado zangeres hebben we wat gegeven. De rest was duidelijk alleen voor het geld op straat.

Daarna met de lift, Elevador Sta Justa, uit 1902 naar het boven gedeelte gegaan van de stad. De lift is eigenelijke een vrijstaande toren. Bij de lift is ook een oude kerk die deels is ingestort. De kerk wordt nu gebruikt als opslag voor monumenten van steen die gevaar lopen om vernield te worden. Ook is er, achterin, een overdekt gedeelte voor voorwerpen uit de bronstijd, romeinse tijd, Portuguese gouden eeuw en Zuid-Amerikaanse voorwerpen uit Peru. Er waren ook drie mummies: 1x uit Egypte, 2x Peru.

Hierna was het weer tijd om naar huis te gaan. Het was na 17:00 en dus weer terug naar het station gelopen. Het was wel even moeilijk om de juiste trein te vinden omdat er op het schema geen perron nummers staan.
Om 18:30 waren we weer terug op de boot. ’s Avonds nog even onder de douche en naar bed. Morgen weer vroeg op naar de volgende haven.

We wilden Peniche vroeg verlaten maar net voordat we wilden weggaan kwam de haven meester. Hij kon ons niet duidelijk maken wat hij wilde, maar uiteindelijke liep hij weg. Nadat we ons ontbijt op hadden ben ik toch nog maar even naar heb toe gegaan om te betalen en dat bedoelde hij ook.

Zoals iedere dag bijna geen wind. Wel uit het noorden maar het is te weinig. DE de motor aan. Om 12:00 begint de wind iets harder te waaien en trekken we het grootzeil omhoog en de genua uit, de motor blijft aan staan.
Om 16:30 staat er eindelijk voldoende wind om te zeilen. De motor gaat uit en we gaan lekker. Weinig golven en een goede snelheid. Jammer genoeg komen we om 17:40 al aan in Cascais.

Cascais is een grote tegenvaller. Het is een erg dure haven € 31,20 voor onze lengte is 2x zoveel als bij de meeste havens. Ook werkt er veel niet. WiFi doet het niet, wel een code gekregen maar er is geen gateway. Douches en WC’s in slechte staat. Je hebt pasjes nodig om de deur uit te gaan , maar de pasjes zijn er niet de de deuren werken niet goed. We moesten hierdoor verhuizen.

Wel zijn we de Senang, Fly Away en de boot met de ierse naam, beginnend met een D. Zij liggen voor anker. Als Oeiras morgen niets is gaan we ook voor anker.

De volgende dag lopen we naar de grote supermarkt: Jumbo en daarna gaan we weer op weg naar de volgende haven: Oeiras. Een stukje van 10 km

Na een stukje motoren van 10 km naar Oeiras komen we in een net verzorgde haven. Het is ook geen goedkope haven maar hier werkt alles. Ook is het personeel vriendelijk en spreken allemaal Engels.
Alles werkt en hier blijven we een dag extra om naar Lisabon te gaan.

De regen en harde wind van gisteren is weer voorbij. Ik wilde eigenlijk pas morgen vertrekken maar het weer ziet er nu ook goed uit.
Om 10:00 vertrekken we richting Peniche. Buiten het havenhoofd zien we hele hoge golven (3 meter hoog) en weinig wind uit het ZW, natuurlijk tegen.
Onderweg eten we de druiven op. Deze blijven bij mij er niet lang in. Ik ben, vermoedelijk, een beetje zeeziek geworden door de onrustige zeegang.
Papa blijft sturen en heeft nergens last van. In de vroege middag ronden we Cabo Carvoeiro en even later liggen we in de haven van Peniche.
In Peniche is in het weekend geen havenmeester aanwezig, dus ons alleen bij de politie gemeld.

Nazaré is een kleine visserij stad. Vlak bij de jachthaven is dan ook de visafslag.
Vrijdag naar de stad gelopen en op de lokale overdekte markt een stuk lange zilverkleurige vis gekocht. Was erg lekker maar lastig schoon te maken.
Zaterdag. Vandaag is er veel wind uit het ZW dus we kunnen niet weg naar Peniche. Eerst langs het strand gelopen en daarna naar de stad. Op het strand hebben we gekeken naar de golven. Papa was bij één golf niet snel genoeg weg dus had natte schoen en broek. Toen we in de stad waren begon het te regenen en dit hield niet meer op. Dus toen we op de boot terug waren, waren we beide geheel doorweekt.

Vanuit Leixoes kwamen we laat aan in Figueira da Foz. Toen papa ging aanleggen bij de meldsteiger vaarde hij een halve meter langs een zeilboot die aan het tanken was.
Terwijl ik bij de politie/havenmeester de verplichte formulieren aan het invullen was kwam de eigenaar naar ons toe en te vragen hoe wij het in ons hoofd haalde om zo vlak bij zijn boot te varen. Veel drukte om niets volgens mij, als we hem nou geraakt hadden.
Voor de rest is in Figueira da Fox weinig te beleven. Wij hebben nog gezocht naar een grote supermarkt maar niet gevonden.