We liggen nu in Alvor 9 dagen voor anker. Eerst lagen we achter onze twee ankers maar door de wind en stroming draaide de lijn en de ketting om elkaar heel. Het Fortress anker had ik een paar dagen er uit gehaald zodat we alleen achter het CQR anker liggen.
Vanmiddag gebeurde toch waar we iedere keer bang voor zijn. Het anker begon te krabben. Het gebeurde heel plotseling en snel. De wind begon, zoals iedere middag, wat harder te waaien en daar gingen we. Het ging allemaal heel snel. Het ene moment lig je 15 meter van de Vida Vagabunda af en het volgende moment is het een meter. Ik liep snel naar de boeg om te zien of ik nog de ketting kon aantrekken maar dat lukte niet meer. Mijn vader startte de motor en we gingen naar voren. Echter hadden we de Vida
Vagabunda al aangevaren.
Met heel veel moeite kreeg ik het anker omhoog tot net onder de waterlijn. Om het anker zat een dunne lijn die helemaal in de knoop zit. Mijn vader ging in de bijboot en maakte die lijn los zodat we weer konden ankeren.
Bij elkaar heel het een half uur geduurd voordat we weer goed lagen. De schade aan de Vida Vagabunda is hun navigatielicht op de preekstoel.