Categorie: 2013

7:30 beide uit bed. Papa schrok enorm van het kloppen op de boot maar was wel direct helemaal wakker.

In het pak zaten pepernoten, speculaas met amandelspijs, pure chocoladeletter, schuim, grote gouden munten uit de kluis van Sinterklaas en 2 gedichten

De gedichten:

Madrid, 5 december 2013

Beste Marcel

Stond Piet met de zak net nog in Almere
kwam hij erachter dat hij om moest keren.
“Weet u nog Sint”, zei hij, “die twee”
“zitten op een een Hallberg-Rassy op de zee”

Marcel wilde gaan varen, net als de Sint,
alleen niet op stoomkracht maar op de wind.
Zeilen heel de wereld rond,
en dan wiebelig staan op de vaste grond.

Even geen Lotro meer met z’n neven,
alleen daarvoor zou hij nog thuis zijn gebleven.
Maar in RL is op zee echt het ware geluk,
de herinnering aan de vorige keer konden echt niet stuk.

Graag was je nog langer gegaan,
de wereld rond, achter de zon aan.
Je vader wilde graag terug,
voor jou was dat eigenlijk iets te vlug.

Dat zal niet zonder kibbelen zijn beslist,
want, zoals de Sint wel wist,
kan die Marcel zo aardig drammen,
dat Piet er met de roe wat rede in wil rammen.

Houd dus ook rekening met je vaders gevoel,
denk steeds het gaat om de reis en niet om het doel.
Zonder bemanning, niemand om op te fitten,
en solo rond de wereld zie je toch ook niet zitten.

Uiteindelijk heb je je zin toch gekregen,
en zat je vader ook weer om zeilen verlegen.
Maar nu, omdat je zo zoet bent geweest,
eindelijk wat lekkers op dit Oud-Hollandsch feest.

Sint, hoofd-Piet en de tweeling-Piet

Madrid, 5 december 2013
Beste Ben,

Ben, niet bij Jana, noch in Almere?
Toch weer op zee? Het kan toch verkeren!
Sint hoorde laatst ook van het nieuwe plan,
de wereld echt rond, nu het nog kan.

Niet in één jaar, maar wel in een jaar of drie,
dat ik je in Nederland niet meer zie.
Toch heb ik je liever rond de wereld, in alle hoeken,
dan in een bed, waar ik je daags kan bezoeken.

De Sint, die geeft je groot gelijk,
Rond de 20ste noorderbreedte, ben je de koning te rijk.
Lekker in de zon een uiltje knappen,
Zonder dat je weer iemands huis op moet lappen.

Misschien is het leuk om in Holland te schaatsten,
maar niet als je ook nog een keuken moet plaatsen.
De Sint is zelf ook rond z’n huis aan de slag,
en niet onverdienstelijk als ik het zelf zeggen mag.

Want Ben, ik heb het altijd gezegt:
Met zo’n waterpas wordt het klusje pas echt recht.
Mist je natuurlijk niet dubbel ziet!
Wat wat hoorde ik nu van zwarte Piet?

Heb je weer eens te diep in het glaasje gekeken?
Zoveel gezopen en bijna bezweken?
Viel jij haast, zo lazarus, tussen wal en het schip?
Dan heeft de Sint voor jou een tip:

Neem eens iets anders, in deze donkere weken
wat oud-Hollands zoets, om he gebit op te breken.

Sint, hoofd-Piet en de tweeling-Piet

Bedankt Sinterklaas en de zwarte Pieten wij gaan genieten
en vergeten doen wij jullie niet.

Onze nieuwe Waeco koelkast heeft kuren. In het begin deed alles het goed en toen soms en daarna alleen als de motor aan staat of als er walstroom is. De koelkast doet nu helemaal niets meer.

Na contact met de Waeco dealer in Nederland wat contacten kort gesloten en nu kan ik de compressor handmatig bedienen. Hebben we in ieder geval koud drinken en blijft de kaas ook wat langer goed.

Hopelijk kan in een dealer vinden in Suriname of Grenada.

Het is nu 1:11 en opeens een bonk. Overal rond gekeken maar niets kunnen vinden. Op de AIS zie ik wel de Liberte in de buurt maar verder weinig. Wel ligt er opeens een groot pak in de kajuit helemaal ingepakt in plastic. Was die bonk toch zwarte Piet. Onze beide namen staan erop. Dus als het licht wordt gaan we kijken wat er in zit.

Op dit moment moeten we nog 1862 nm naar Suriname en 1762 nm naar Frans Guyana. We varen op de motor met weinig wind.

Om 14:05 vertrokken uit de haven van Mindelo. Heerlijk voor anker gelegen maar het is weer tijd om verder te gaan. Helaas is de wind verwachting niet al te best maar we zien wel wat het gaat worden onderweg.

Voor een oversteek van 16-20 dagen zijn heel wat voorbereidingen nodig. Hebben gekocht:
– 2 kg Bloem
– Limonade: citroen en mandarijnen
– 4 potten pastasaus
– Uien
– Tomaten
– Kiwi’s
– Prei
– Liga achtige koekjes
– Blikjes tonijn
– Gewone en vruchten yogurt
– 6 liter rode wijn
– 1 liter witte wijn (uitverkocht)
– Diesel
– 138 liter water
– 12 kg gas
– 25 tabletten paracetamol

Eergisteren de verstaging gecontroleerd en de mast wat versteld. Ook is het onderwaterschip schoongemaakt van een klein beetje aangroei. Wat ik nog wel moet doen is het log schoonmaken. Het wieltje zal wel vast zitten met beestjes
Gisteren zijn we met Renzo, Edith, Pim, Ken, Nina, Alexandra, Maouro + 2 bemaningsleden en wij een afscheidsetentje gegeten bij een Indiaas restaurant. Het was heerlijk maar veel te weinig dus zijn er na het eten nog een paar pizza’s gegeten bij de haven.

Het enig wat een beetjes tegen zit is de wind. Er is nog steeds geen passaat. de ARC vloot die uit Las Palmas is vertrokken druppelt hier nog steeds binnen voor diesel en we horen dat de doorgevaren boten in een zware storm zitten met 40-60 kn wind. De vloot die vanuit Mindelo is vertrokken heeft wind tegen. Dit zijn dus geen leuke berichten. Gelukkig is Angela voor ons aan het kijken wanneer we weg kunnen varen omdat het Internet hier niet erg betrouwbaar is.

Vandaag Sao Antão bezocht.

Om 5:30 ging de wekker omdat we de veerboot van 7:00 willen nemen. Om 5:45 varen we met de dinghy weg en zien dat Pim nog niet weg is en gaan langs de Senang. Pim ligt nog heerlijk te slapen en schrikt wakker als we op de romp kloppen, zijn wekker op zijn telefoon deed het niet. 6:15 zijn we bij het dinghydok in de marina. Renzo, Edith, Ken, Nina en Alexandra zijn er al meer dan een half uur.

We lopen naar de veerhaven dan daar horen we dat de 7:00 en 8:00 boot niet zal varen en er wel een 11:00 boot misschien zal varen. Daar wachten we niet op en Renzo stelt voor om met de Equinox naar Sao Antão te varen. Er is bijna geen wind dus ankeren moet geen probleem zijn. Eerst langs de bakker voor wat brood en dan met z’n achten op de Equinox naar Sao Antão. Zoals we verachten bijna geen wind. Zelfs niet tussen de eilanden.

Om 11:00 komen we aan op Sao Antão. Nina gaat weer onderhandelen met een taxi en als de prijs is overeen gekomen rijden we naar de startpunt van de wandelroute. De autotocht naar het startpunt is al erg mooi en we stijgen via steile wegen in de richting van de buitenkant van de kraterrand. Wanneer we bij het startpunt zijn wordt er nog een keer onderhandeld over de terugtocht en dan zijn we klaar voor de wandeling. Het aan deze kant van de krater is al is prachtig en dan gaan we. Het eerste stukje is afdalen naar de krater bodem en dan weer een stuk klimmen naar de kraterrand en dan zien we over de rand helemaal niets. We staan in de wolken. Achter ons in de krater is het nog zonnig en voor ons mist zo ver we kunnen kijken. We moeten nu afdalen naar het dal.

De afdaling is een langs een mooi pad. Op twee plaatsen is het pad naar beneden gestort maar de rest van het pad is goed. Wel hebben papa, Renzo en ik problemen. Papa met beide knieën, Renzo met één knie en ik ben door mij rechter enkel gegaan en heb ook een beetjes last van mijn knie. Als we het steilste stuk gehad hebben zijn we onder de wolken en zien het dal onder ons. Wat een uitzicht.

In het bewoonde gedeelte worden langs het wandelpad groente en fruit verkocht en wij kopen een zakje mispels.

Om 15:00 zijn papa en ik beneden. De laatste 5 km kon hij echt niet meer en zijn met de eerste de beste bus naar de kust gereden. Papa direct 2 bier gedronken. De rest is verder gaan lopen en komen 2 uur later aan.

De taxi haalt ons weer om 17:00 op en dan weer terug naar de Equinox. Wederom weinig wind maar de fok en het grootzeil zorgen toch voor 1 kn extra snelheid.

In haven aan gekomen gaan we met z’n allen uiteten naar een lokale pizzeria.

De tijd gaat snel. Patricia en Anneke zijn alweer vertrokken. Ze gaan eerst met een lokaal vliegtuig naar Sal en dan overmorgen naar Amsterdam. Ik zal ze missen ondanks de overgeven van Anneke was het erg gezellig.

Lieve bloglezers van de Feeks,

Vandaag hebben we Ken en Nina ontmoet. Ze lagen gisteren ook al aan de steiger, maar we hebben elkaar niet gezien. Maar vandaag op de steiger om de ARC reizigers uit te zwaaien. De servicekit voor de Gusher pomp ligt klaar voor ze!! En Nina, nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag!

Vanmorgen kwam Sushi Pim langs om te vragen of we in de middag bij hem langs wilden komen om sushi te eten. Nou, natuurlijk zagen we dat wel zitten!! Pim kwam ons halen met zijn dinghi, omdat wij aan de steiger liggen en de dinghy niet hoefden te gebruiken, en Pim ligt voor anker. Dus ook nog taxiservice erbij…fijn hoor! Nou, het eten was echt fantastisch; 3 gangen verse Tonijn met sojasaus en wasabi en nog een heerlijk saladeschotel en stokbrood met heerlijke kruidenboter! Goed gedaan Pim!! En natuurlijk wat witte wijn, sinaasappelsap gedronken en gezellig gesproken.

Wij, Anneke en Patricia, gaan vrijdag met het vliegtuig van 18.55 uur naar Sal en zullen daarna nog twee nachten in Sal verblijven voordat we zondag weer naar onze gezinnen zullen gaan! Nog even naar Santa Maria voor de azuurblauwe zee met hagelwitte stranden……

Veel liefs, Patricia

Beste logboeklezers.

Dit keer een andere schrijver!

Gisteren rond half 11 vertrokken uit Tarrafal; plaats op het eiland Sao Nicolao. Het was perfect weer voor Anneke en voor mij; rustig en we konden heerlijk zonnen (ook belangrijk) op het dek en in het gangboord. In enen ging de boot heel schuin en lag Anneke in het zeewater in het gangboord en moest ik mij liggend tegenhouden aan touwen en wat er ook was, om niet het zeewater ingeschoven te worden! Marcel had nog gezegd tegen Ben; de wind zal straks toenemen, maar natuurlijk had hij niks tegen ons gezegd……. Ze wilden vast een lolletje…..hahaha.

Met de hardere wind ook meer golfslag en dus in de tegenhoud stand zitten. Natuurlijk kwam de misselijkheid van Anneke ook weer om de hoek kijken (helaas) en heeft ze de hele reis met haar ogen dicht gezeten/ gelegen. Heel jammer voor haar.

In de ochtend had Ben heerlijke pannenkoekjes met rozijnen gebakken en deze waren nog over. Deze hebben Marcel, Ben en ik gedurende de dag opgegeten. Kun je toch lekker kokkerellen pap!!

We hebben de afgelopen dagen wel 8 eilanden gezien; dat is heel wat. Vlak voor aankomst in de haven van Sao Vicente waaide het enorm (maximaal 30 knopen!). Komende dagen blijft dit zo.

We liggen aan de steiger en we dachten: heerlijk zo het land op en lekker douchen etc. Maar wat een nare manier van liggen hier!! De boot zit natuurlijk vast met de punt aan twee touwen aan de steiger en de achterkant aan een mooring, maar wat een gebonk!! Niet normaal. Het lijkt wel of een reus de hele tijd aan de boot trekt. Advies: ga lekker voor anker en dan maar met de dinghy aan land, want dan heb je wel een beter nachtrust….hahaha.

Gisteren heerlijk gegeten in een pizzeria! Anneke en ik zaten nog te schommelen aan tafel (leek net of we nog op de boot zaten) haha. Vandaag shoppen, want ik denk dat we niks anders meer tegenkomen om een cadeautje te kopen voor onze kinderen. Vinden we helemaal niet erg hoor!

Veel liefs van Patricia (zus van Marcel)

Sal is een klein eiland waar niet veel is. We liggen in de haven van Palmaira voor anker om te wachten op Patricia en Anneke. Zij kwamen de 14de en we zijn de 15de vertrokken naar Sao Nicolau. Het vertrek ging niet zonder problemen. Ik wist dat het anker achter een steen zat dus eerst in het water en het anker los gemaakt. Echter de ketting zat tussen en onder stenen. Wij zijn 45 minuten bezig geweest om de ketting en het anker weer binnenboord te krijgen. Ik ben zo veel onderwater geweest dat ik pijn mijn hoofd had. Mijn vader was flink aan het bloeden door de stenen en het koraal aan zijn linkerhand en enkel.

Bij het avond eten hadden we Patricia en Anneke een anti zeeziekte pilletje gegeven. Bij Patricia deed het pilletjes alles wat het moest doen maar bij Anneke werkte het minder goed. Na een paar minuten zeilen werd ze al zeeziek. Dus maar naar bed gestuurd met een bak erbij.

In de ochtend kwam er een groep dolfijnen langs. Anneke was niet wakker te krijgen dus die mistte de dolfijnen. Toen ze wakker werd waren ze net weg. Patricia heeft wel genoten van de dolfijnen. Daarna hebben Anneke en Patricia naar een dode vliegende vis gekeken die op het dek lag.

Anneke kreeg als ontbijt weer twee pilletjes en een plakje ontbijt koek en viel toen weer in slaap. Ze is helemaal uitgeteld.

Ondertussen varen we langs Sao Nicolau. De motor staat nog aan maar de genua doet ook een klein beetje snelheid erbij. Het eiland heeft hoge scherpe bergruggen. Ziet er indrukwekkend uit. Om 13:40 liggen bij Tarrafal op Sao Nicolau.