Vanochtend zijn we om 7:50 vertrokken. Te laat. Dat komt omdat onze ‘’wekker’’ Jonathan heeft zich verslapen. We ruimen alles snel op, ik neem nog een anti-misselijkheid pilletje in , we verhuizen Jonathan’s slaaptentje naar de punt en nadat hij zijn melk op heeft gaat hij weer verder slapen (tot 9:30) en wij vertrekken. De zee is redelijk kalm en ik ben vandaag niet zee ziek. Hoeraaa! Ik zit in de kuip van het uitzicht te genieten. Af en toe zit ik aan het roer. We varen langs de Jurassic kust waar je tot vandaag veel fossielen kan vinden.
In plaats van dat Marcel de juiste koers ‘’weste’’ aanhield vuurde hij een beetje anders ‘’noord weste’’ zodat hij later beter met de wind uitkwam. Toen ineens werden wij door de schietgebied beveiliging opgeroepen dat we onze koers naar zuide moeten veranderen om weg van de militaire schiet zone te komen. Marcel aan het roer en ik verlegen het oproep te beantwoorden. Wij werden 3x opgeroepen voordat ik wel door de marifoon terug ging praten. Daarna verstond ik en begreep ik niet wat ze bedoelden. Toen Marcel aan de marifoon en ik aan het roer. Marcel was ook niet heel wijs van hun bericht tot er een snel bootje naast ons opdook en gaf een persoonlijke uitleg hoe snel we weg moeten wezen. Ze waren wel aardig en beleefd.
Al snel komen we aan in Portland. Nog een keer draai ik me om om naar de kliffen die we achter ons hebben gelaten te kijken. Daar zie ik een groot wit paard met ruiter gegraveerd in de heuvel. Een mooi gezicht.
In de haven gaan we snel douchen en de was doen. Het is veel en het kent geen einde. Marcel gaat wandelen met Jonathan en ik blijf bij de was. Het was te veel en het was een hels karwei.
Om 17:00 uur gaan we nog naar Lidl en daar slaan we veel blikvoer in. Bij thuiskomst moet alles uitgepakt en opgeruimd worden. Het was moest ook nog opgevouwen en opgeruimd worden, het bed weer opgemaakt. Het moet ook nog gekookt en afgewassen worden. Dat doet Marcel wel. Hij klaagt dat zijn rug pijn doet en roept dat hij al gaat zitten en thee drinken. Ik moet alleen lachen en roep dat hij een watje is. Samen brengen we alles tot einde en gaan we kopje thee drinken en knus naast elkaar zitten. Het was een mooie en drukke dag.
