Geboorte

Het is 3:00 Eva maakt mij wakker. De weeën zijn nu om de 5 minuten.

Vanochtend, dus de 23ste, om 8:00 begon er al wat te gebeuren. Eva had wat last van onder rug en onderbuik. Dit gebeurde onregelmatig om 10 tot 40 minuten. Dit bleef de hele dag zo doorgaan.

In de namiddag naar de speeltuin bij het Cartagena hotel gelopen.

Daarna pizza gegeten met op Eva’s deel extra chilipeper en tabasco om het extra heet te maken. Vroeg naar bed.

Dus nu weer uit bed en aankleden. De weeën komen regelmatig om de 5 minuten en dan is het tijd om een taxi te bellen. Om 3:16 bel ik de taxi en loop ondertussen loopt ik naar Karin om haar wakker te maken. Karin wordt wakker door mijn geklop en daar zien we de taxi bij de Sailors Bay Bar al aankomen. Karin gaat bij ons op Jonathan passen bij ons op de boot en wij gaan met de tassen en MaxiCosi naar Hospital Matera Infantil.

De taxi chauffeur ziet wat er aan de hand is en Eva mag voorin zitten. Snel pak ik een matje voor op de stoel voor het geval dat de vliezen breken. Een kwartiertje later zijn we bij het ziekenhuis, helaas bij de verkeerde ingang en we moeten weer de taxi in. Dit keer komen we wel bij juiste ingang. Direct komt er een verpleegkundige met een rolstoel en neemt Eva mee. Ik mag nog niet mee want eerst moet alle administratie geregeld worden. Ik vul 2 vellen A4 met gegevens in en denk dat ik nu wel maar Eva mag. Helaas mag ik nog niet verder. Ik ga maar mij boek lezen in de wachtkamer.

Lang duurt dat niet en na vijf minuten wordt ik gehaald. Ik krijg stoffen over mijn sandalen aan, een OK haarnet en een COVID schort. Daarna wordt ik de verloskamer ingeleid. Er is al 8 cm ontsluiting.

Er wordt een infuus ingebracht en tussen de persweeën door een COVID test afgenomen. 4:13 is het hoofd er al uit. Er mag niet meer geperst worden om het perineum te beschermen. Een paar minuten later komt er weer een wee en wordt de baby om 4:17 geboren. Direct begint de baby te huilen maar dat stopt snel.

Eva krijgt de baby op haar buik en dan mag ze kijken of het een jongen of meisje is. De navelstreng zit in de weg dus ze ziet niets. Ik weet al wat het is. De navelstreng wordt verschoven en dan ziet Eva het ook: een meisje.

Er wordt netjes gewacht tot de navelstreng niet meer klopt en dan knip ik deze door. Helaas is de schaar erg bot en heb ik meerdere pogingen nodig om de navelstreng helemaal door te knippen.

Onze dochter is nu een zelfstandige wezen. Ze wordt nu echter van rosé naar paars en wordt van Eva’s buik gehaald. Doordat de bevalling zo snel ging zitten haar longen nog vol met vocht. Ze wordt uitgezogen en daarna in de couveuse. Ik ga mee, zoals afgesproken, met onze dochter en Eva blijft op de verloskamer voor de nageboorte.

Onze dochter krijgt zuurstof want de saturatie zakt nog steeds naar 80% met zuurstof gelukkig 90% en dat stijgt snel maar 100%.

Eva wordt ondertussen naar een verpleegkamer gebracht en is daar aan het bijkomen.

Wanneer onze dochter zonder zuurstof kan worden we naar de verpleegkamer gebracht. Eva krijgt haar in haar handen en ze straalt en heeft tranen in haar ogen.

Onze dochter heet Elisabeth Hanna Eva, weegt 3175 gram en is 48 centimeter lang. In Spanje meten ze nog.

Welkom in Spanje.