Gisteren avond heeft Marcel buskaartjes van de maatschappij Monbus gekocht en vanochtend gaan we naar Santiago. De bus rijdt door alle dorpen en kleine steden langs de Spaanse Ria’s (fjorden) en stopt ook op alle ongewone plekken waar mensen maar met hun hand staan te zwaaien. Het duurt lang maar onderweg is veel te zien. De landschap is prachtig. We rijden aan de voet van een grote rotsige berg die we elke dag vanuit Fisterra aan het bewonderen zijn. Hij bestaat uit majestaale keien waarover ik zou willen gaan hoppen.
Na bijna 3 uur komen we in Santiago aan en gaan we direct de kathedrale bewonderen. We staan even in de rij voordat we binnen mogen. Eenmaal binnen blinken we met onze ogen van al de rijkdom. Kathedraalpilaren versiert met druivenstruiken gelegd in de bladgoud.
Binnen zitten we even op een bankje en Jonathan kruipt eronder. Hij heeft veel sjans. Niet alleen van vrouwen maar ook van mannen. Na even gezeten lopen we weer de deur uit en gaan we de kathedrale vanuit buiten bewonderen en wat foto’s maken.
We voelen zich allemaal moe (vooral ik) en onderweg naar de busstation gaan we in de park liggen. Marcel zit op een bank zijn boek te lezen, Jonathan slaapt in zijn kinderwagen en ik ga in droge gras liggen tussen de hondenpoep. Er komen vliegen op me af dus ik hou het niet lang vol en ben ik het zat. Voordat we terug naar de busstation gaan willen we wat gaan eten. Ik koos een restaurant 6 minuten wandelafstand daarvan en gaan we een hamburger eten. Jonathan zit in eigen stoeltje aan tafel en maakt een zooi van. We laten het zo en eten we verder.
Terug weg lijkt wat sneller te gaan. Jonathan is moe en wil dringend slapen. Maar dat lukt hem niet want hij heeft net als ik een bed en eigen rust nodig.
Het was een lange dag en wij zijn allemaal erg moe. Eenmaal thuis vallen we allemaal onze bed in en worden we pas de volgende dag om 9:30 wakker.
Het is een hele fijne en mooie dag geweest.