Vandaag Sao Antão bezocht.
Om 5:30 ging de wekker omdat we de veerboot van 7:00 willen nemen. Om 5:45 varen we met de dinghy weg en zien dat Pim nog niet weg is en gaan langs de Senang. Pim ligt nog heerlijk te slapen en schrikt wakker als we op de romp kloppen, zijn wekker op zijn telefoon deed het niet. 6:15 zijn we bij het dinghydok in de marina. Renzo, Edith, Ken, Nina en Alexandra zijn er al meer dan een half uur.
We lopen naar de veerhaven dan daar horen we dat de 7:00 en 8:00 boot niet zal varen en er wel een 11:00 boot misschien zal varen. Daar wachten we niet op en Renzo stelt voor om met de Equinox naar Sao Antão te varen. Er is bijna geen wind dus ankeren moet geen probleem zijn. Eerst langs de bakker voor wat brood en dan met z’n achten op de Equinox naar Sao Antão. Zoals we verachten bijna geen wind. Zelfs niet tussen de eilanden.
Om 11:00 komen we aan op Sao Antão. Nina gaat weer onderhandelen met een taxi en als de prijs is overeen gekomen rijden we naar de startpunt van de wandelroute. De autotocht naar het startpunt is al erg mooi en we stijgen via steile wegen in de richting van de buitenkant van de kraterrand. Wanneer we bij het startpunt zijn wordt er nog een keer onderhandeld over de terugtocht en dan zijn we klaar voor de wandeling. Het aan deze kant van de krater is al is prachtig en dan gaan we. Het eerste stukje is afdalen naar de krater bodem en dan weer een stuk klimmen naar de kraterrand en dan zien we over de rand helemaal niets. We staan in de wolken. Achter ons in de krater is het nog zonnig en voor ons mist zo ver we kunnen kijken. We moeten nu afdalen naar het dal.
De afdaling is een langs een mooi pad. Op twee plaatsen is het pad naar beneden gestort maar de rest van het pad is goed. Wel hebben papa, Renzo en ik problemen. Papa met beide knieën, Renzo met één knie en ik ben door mij rechter enkel gegaan en heb ook een beetjes last van mijn knie. Als we het steilste stuk gehad hebben zijn we onder de wolken en zien het dal onder ons. Wat een uitzicht.
In het bewoonde gedeelte worden langs het wandelpad groente en fruit verkocht en wij kopen een zakje mispels.
Om 15:00 zijn papa en ik beneden. De laatste 5 km kon hij echt niet meer en zijn met de eerste de beste bus naar de kust gereden. Papa direct 2 bier gedronken. De rest is verder gaan lopen en komen 2 uur later aan.
De taxi haalt ons weer om 17:00 op en dan weer terug naar de Equinox. Wederom weinig wind maar de fok en het grootzeil zorgen toch voor 1 kn extra snelheid.
In haven aan gekomen gaan we met z’n allen uiteten naar een lokale pizzeria.