Dakhla – Sal

Wanneer we uit Dakhla vertrekken waait het flink. We denken rond de 25 kn. De wind komt echter wel uide goede hoek en hier blijven kan ook niet omdat ik net uitgeklaard ben en we naar Sal moeten voor Patricia en Anneke. Het is naar Sal 575 nm dus ik denk dat we er een dag of vijf over doen.

Het eerste stuk uit de baai van Dakhla gaat heel snel en als we uit er zijn en weer 20 meter water onder de boot hebben gaan we 6-7 kn. De hele nacht zijn schepen om ons heen. Het zijn grote trawlers en van licht hebben ze wel gehoord maar weinig hebben hun rode en groene lampen aan. Met vier van deze trawlers heb ik gelukkig maar een probleem en ik moet er bij 2 uitwijken. Daarna wordt het dieper 30 meter + en zijn er geen schepen meer te zien. Dat er in dit stukje nog een vis te vangen is begrijp ik niet. OM ons heen had ik de hele nacht minimaal 25 schepen om mij heen. De deze zijn allemaal een stuk groter dan een Urker vissersschip.

De volgende dag gaat het nog meer waaien en de golven worden hoger. We kunnen niet altijd meer op koers blijven en gooien de drogue overboord. Deze remt onze snelheid naar 5-6 kn en zorgt ervoor dat de achterkant niet wordt mee genomen door de golven. Zo varen we de hele dag en nacht.

Op 2013/11/08 18:39 op 21-55.22N 017-52.30W komen we een trimaran tegen (het is niet de Equinox). De naam is iets met Yoko….. en vaart 180 gr met een heel klein stukje grootzeil en een voorzeiltje. Op het voordek staat drie personen iets te doen. We missen elkaar net. Ik denk een meter of 50 tussen ons in. Ik heb ze aangeroepen op de marifoon en ook via DSC maar geen reactie gekregen. We doen ze even later een heel klein toplichtje aan.

Volgende ochtend is het wat rustiger geworden. De drogue wordt binnen gehaald en we gaan nu weer 6 kn. Golfen komen nog wel steeds in de kuip maar dat maar niet zo veel uit. Zo ga ik aan het eten beginnen (ik denk pasta) en dan gaan we weer verder met wacht lopen.

’s Nacht 5 vliegende vissen op dek gevlogen. Helaas wel gehoord maar niet gevonden in het donker dus zagen we ze pas overdag. Vliegende vissen zijn niet echt lekker dus maar weer in zee gegooid. ’s Morgens de spinaker boom tussen de genua gedaan en we gaan weer 5-6 kt. Wind is afgenomen en de golven worden wat rustiger.

Het is ook nooit eens lekker met de wind, hebben we eerst heel veel wind en golven en dan is er nu weer geen wind. Er is 10 kn voorspeld en dat is er volgens mij niet. Gelukkig komt er meer wind in de ochtend. Halve nacht op de mtor gevaren en daarna weer met de genua.

Het is nu eindelijk zo ver. Na 5 dagen zijn we eindelijk op Sal. De laatste nacht had wel een rommelige zee maar het was een stuk minder vochtig en warmer. Wanneer we ankeren bij Palmeira ligt daar de Equinox ook. Renzo en Edith gaan zo ook naar het vliegveld op zijn moeder en zus op te halen. Ik ben naar het vliegveld en de politie geweest op in te klaren en papa (Ben) naar de gasfabriek voor gas. Gas is helaas nog niet gelukt. Maar we hebben nog even voordat het krap wordt.