Noorwegen, Zweden, Denemarken en Duitsland 2007

Dit jaar wordt de test voor de boot. We hebben hard gewerkt zodat de boot klaar is voor de wereldreis. Nieuw dek, nieuwe zeilen, Windpilot, SSB en notebook met elektronische navigatie kaarten. Met deze reis willen we alles gaan uitproberen. We gaan met z'n drieën. Chris (zwager), Ben (mijn vader) en Marcel (ik zelf). We zijn vertrokken vrijdag 22 juni en terug gekomen op vrijdag 20 juli.

<html> <iframe width=“425” height=“350” frameborder=“0” scrolling=“no” marginheight=“0” marginwidth=“0” src=“http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&amp;lr=lang_nl&amp;hl=nl&amp;t=h&amp;s=AARTsJrw1MJUD9lf7pzxmfoYmdzHTHK3xw&amp;msa=0&amp;msid=100336271920966790103.000447af9098aab6911cf&amp;ll=55.603178,7.558594&amp;spn=8.698343,18.676758&amp;z=5&amp;output=embed”></iframe><br /><small><a href=“http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&amp;lr=lang_nl&amp;hl=nl&amp;t=h&amp;msa=0&amp;msid=100336271920966790103.000447af9098aab6911cf&amp;ll=55.603178,7.558594&amp;spn=8.698343,18.676758&amp;z=5&amp;source=embed” style=“color:#0000FF;text-align:left”>Grotere kaart weergeven</a></small> </html>

We wilden vandaag rond 12:00 uit de haven vertrekken echter ons derde bemanningslid, Chris, was er nog niet. Hij had 2x de bus gemist.
Nadat we 14:30 vertrokken uit de haven kwamen we om 21:00 aan in Enkhuizen. Het was een rustige zeil dag met een bewolkte hemel en met weinig wind. We zijn in de buitenhaven van Enkhuizen gaan liggen. Meerdere keren rondgelopen op zoek naar een haven meester, maar hij was niet in het kantoor dus konden we helaas niet betalen voor de nacht.

Lekkere dag gehad wind uit het westen. We kwamen om 12:00 in Kornwerderzand aan. Nadat we door de sluis waren zijn we in de buitenhaven gaan liggen tot 14:00 zodat we om 16:00 de stroom mee hebben bij het wantij. Om 19:00 in Vlieland aangekomen, de laatste jaren was het er altijd erg druk nu liggen we maar als tweede aan de steiger, we merken duidelijk dat het vakantieseizoen nog niet is begonnen. Eten vanavond bij de snackbar in het dorp.
Vorig jaar had ik € 3,= te veel betaald, echter de havenmeester kon zich niets herinneren dus mijn € 3,= is spoorloos verdwenen. Het stond ook niet in de computer.

Marcel: Vlak voor ons vertrek uit de haven van Vlieland nog een hele zware regenbui alles is in een oogwenk nat. Ik kwam net van onder de douche vandaan en toen ik weer op de boot was kon ik mij opnieuw afdrogen.
8:45 vertrek uit de haven van Vlieland. Wind is 10 m/s (windkracht 5) uit het zuidwesten: 2x gereefd. We varen eerst naar het noordoosten naar de TS boei, boven Terschelling en dan naar het noorden. De Windpilot stuurt. In de loop van de nacht gaat de wind langzaam aantrekken tot 18 m/s (windkracht 8). We hebben een heel klein puntje genua en het grootzeil is 2x gereefd. Doordat de wind langzaam sterk werd niet de stormfok er opgezet, was eigenlijk wel nodig. We sturen niet zelf maar laten de Windpilot sturen en ondanks de harde wind varen we best rustig richting Noorwegen. Er komt wel veel water over de boot, maar dat zorgt voor weinig problemen. Als ik in bed lig, in de hondekooi, voel ik opeens dat mijn rug nat wordt, er stroomt water naar binnen via het motorpaneel. Het is harder gaan waaien en de golven zijn hoger geworden. Wanneer ik uit bed kom zie ik dat het water boven de vloerplanken staat. Als we de bilge willen leegpompen merken we dat de bilgepomp het niet meer doet dus we moeten met de hand hozen. Op de dag van vertrek hadden we de pomp nog gebruikt om de watertank leeg te pompen, dus wat er nu weer aan de hand is?
Dit weer houdt ruim 2 dagen aan en dan barst het echt los: 21 m/s (windkracht 9) wind uit het noorden. Ondanks het slechte weer zien we nog wel een stuk of vier dolfijnen, ze komen een paar keer boven, als we het fototoestel paraat hebben houden ze het voor gezien. We kunnen niet meer naar Noorwegen en besluiten uit te wijken naar Thyborøn. Dit is nog 150 km richting het oosten. Ik hoop dat, tegen de tijd dat we in de buurt komen van Thyborøn, de wind is afgenomen. Als ik in bed lig zijn mijn vader en Chris in de kuip. Plotseling zien ze een zeilboot die zuid naar noord vaart. Ze gaan erg tekeer in de hoge golven.
Als we 's morgens bij Thyborøn aangekomen (het is nog 15 km) is de wind gedraaid naar het westen maar niet verminderd in kracht. De haven is dus nu aan lagerwal. We gaan naar het zuiden en weer terug naar het noorden iedere keer iets dichter bij Thyborøn.
Tijdens het heen en weer varen zien we opeens veel licht. Er ligt voor onze boeg een vrachtschip voor anker die alle verlichting aan heeft gedaan om ons te laten zien dat hij daar ligt. Met moeite kan ik er om heen varen, door de wind en golven is het moeilijk koers houden. Hierna breekt het blad van de windvaan af en moeten nu op de hand sturen. Af en toe regent het ook nog zo hard dat er totaal geen zicht meer is. Hoe dichter we bij de kust komen hoe hoger de golven worden. Het is hier nog maar 10 meter diep terwijl we midden op zee nog 40 meter diepte hadden, af en toe breken de golven ook nog. We zijn alle drie moe en gaan toch maar de haven in. Gelukkig vaart er ook net een vissersboot naar binnen zodat we een oriëntatiepunt hebben, want door de hoge golven zijn de pieren slecht zichtbaar. Als we vlak bij de pieren zijn gaat het weer hard regenen en zien we bijna niets meer. Chris zit in de kajuit te wachten wat er gaat gebeuren. Mijn vader en ik hebben beide de helmstok vast. Wanneer er een golf onder ons door gaat staat er veel druk op het roer. Bij iedere golf die bij ons achterop komt surfen we de golf af. We kunnen de helmstok 2x niet vast houden door de kracht op het roer en direct draait de boot naar bakboord. De hoge brekende golven slaan over ons heen overal stroomt water in de boot. Terwijl we naar binnen aan het varen zijn zat Chris net op de WC en bij de tweede golf was hij zich net weer aan het aan kleden. Door de regen en hoge golven zien we de boeien niet. Één keer zie ik een golfbreker voor mij opdoemen en de diepte neemt heel snel af. Direct 90o naar stuurboord en daar zien we een kleine rode boei. We zeilen met alleen het grootzeil de haven in en zetten daar de motor aan. Die start in één keer maar het alarm piept. Direct de motor langzaam en op onderzoek uit. We kunnen de motor niet uit zetten vanwege de wind, die we nu tegen hebben. De motor blijft piepen maar geen enkel alarm staat aan. Later blijkt dat er kortsluiting in het piepertje zat. Met de motor op 2500 rpm (normaal goed voor 10 km/u) varen we met 2 km/u langzaam de haven door naar het jachtbekken. Bij het aanleggen worden we nog tegen een houten paal aan gewaaid en breekt er een stuk van de potdeksel af. Om 9:00 liggen we eindelijk in de haven van Thyborøn. We zijn blij dat we eindelijk kunnen uitrusten.

Oefening van de marineHelikopter vliegt over
Wat is er kapot gegaan:

Chris:



Op het strand de dag na de stormIn de wind

Verder zijn alle kleren, het beddengoed, kussen en vloerbedekking nat. Gelukkig er is een wasserette in Thyborøn en na 2x wassen en drogen zijn alle kleren weer schoon en droog. De volgende dag komt het jacht binnen dat Chris en mijn vader op zee zijn tegen gekomen. Ze zijn een dag langer op zee gebleven, ze wilde eigenlijk naar Stavanger. Zelfs voor top en takel en een aantal zeilen in het water gingen nog altijd 5 knopen. Bij hun zijn de stuurlijnen van de windvaan kapot gegaan en moesten de hele storm met de hand sturen.

Na een dag rust in Thyborøn gaan we nu naar Noorwegen de wind is zuidwest windkracht 5, bewolkt af en toe regen. Als we buiten de pieren van Thyborøn zijn zet ik de notebook aan, we varen nu echt met de elektronische kaarten. Na een paar uur lekker gezeild te hebben is het windstil. Ik ga een brood bakken in onze gasover. Chris geeft aanwijzingen hoe het moet omdat hij ervaring heeft met brood maken. Na het bakken het brood geproefd, smaakte heel goed. Duidelijk is wel te merken dat de windstilte het begin van slechter weer is. Mijn vader gaat snel het avondeten maken. Na het eten voelen we ons allemaal direct een stuk beter want we waren allemaal wel een klein beetje zeeziek. Het begint nu ook weer een beetje te waaien.
De wind is gedraait naar het noordwesten, dus wind tegen. Ook gaat het hard regenen met tussendoor windstoten. Mijn vader gaat naar bed, ik blijf buiten met Chris om op te letten. De Windpilot stuurt. Als het helemaal donker is wordt het windstil met motregen. Motor aan en op de hand sturen. De Autohelm kan vreemd genoeg geen vaste koers houden. Na een paar minuten in de juiste richting sturen gaan de uitslagen maximaal en gaan we alle kanten op.
Uitzichtpunt in Mandal Het voordeel van navigeren met de computer wordt helemaal duidelijk als we in het donker Mandal binnen varen, het is heel eenvoudig. Er zijn een paar ondieptes waar we omheen moeten varen en dat gaat prima zo. Ik zit in de kajuit aan de kaartentafel met het notebook en zeg welke koers er gevaren moet worden. Als we om 3:30 in de haven liggen is het alweer licht.

De volgende dag is het rustig weer en ik ga de mast in om alles bovenin te controleren. Ik schrik als ik de voorstag bekijk. De splitpen is weg, gelukkig zit de borstbout er nog wel in. Ook probeerden we de verwarming te repareren maar dat lukt niet. De bilgepomp doet het wel weer, er zat een stukje hout in de klep. Mast controleIn Mandal is het Wireless Internet gratis, wel op de bankjes gaan zitten voor goed ontvangst.

De tocht naar Kristiansand gaat zonder problemen, goede wind en droog.
De volgende dag is een rustdag. Chris gaat ons ook weer verlaten. Hij is 1,5 week mee geweest en moet over een paar dagen weer werken. Hij vaart naar Hirsthals met de Colorline en dan met de trein naar huis.

Wachten op de boot De Colorline Express naar Hirsthals Opduiken van het statief

Later verteld hij dat het een stuk ingewikkelder was dan met de trein naar huis vanaf Kopenhagen (zie reis 2005). Toen Chris van de boot stapte blijf zijn statief aan de genua haken en viel het bovenste deel in het water. Nadat we Chris op de boot hebben afgezet ga ik, in mijn wetsuit het water in. Het water is 13 oC en het onderdeel ligt op ruim 3 m diepte, maar gelukkig is het water zo helder dat ik het na 3x duiken naar boven haal. Nu ik toch in het water ben controleer ik gelijk de romp. Er is totaal geen aangroei op de romp. Wat mij erg meevalt omdat we er nog geen antifouling op gesmeerd hebben. Wel zit de cavitatieplaat van de motor los en die haal ik er direct af. Als de boot uit het water gaat plakken we die er wel weer op.
In Kristiansand is op dit moment ook een rockfestival bezig. Dit duurt de hele week van 's morgens tot middernacht. Ondanks de vele regen is het er erg druk.Het concert wordt aan het water gehouden op een schiereiland dus we kunnen alles goed horen. 's Avonds gaan we ook nog naar de bioscoop waar de film “Die Hard 4.0” draait.

Bij het vertrek uit Kristiansand zien we een onderzeeër langs varen. Toen ik de onderzeeër voor het eerst zag dacht ik dat het een eilandje was. Je verwacht geen onderzeeër in een fjord.
Grimstad is een erg leuke haven met gratis Wireless Internet (loginnaam en wachtwoord aan de havenmeester vragen) en voldoende ligplaatsen.
Duitse onderzeeër

Van Grimstad eerst buiten de kleine eilandjes om en dan via Arendal binnendoor. Wind is tegen en er is ook af en toe. Wel blij dat we binnendoor zijn gegaan. Door de beschutting gaan we direct 2 km/u sneller. Als we in Risør aankomen zien we dat er een nieuwe steiger gemaakt is. We liggen onrustig omdat het drijvende steigers zijn zonder een kade als golfbreker. Maar we gaan, denk ik, nooit meer naar Risør. De haven is dan wel geheel vernieuwd maar de WC's en douches echter niet en de overnachting prijs is meer dan verdubbeld.

Weer weinig wind, wel golven en natuurlijk tegen. Varen op de motor naar Stavern of Larvik. We weten nog niet exact waar naar toe. We moeten een stuk de zee op vanwege een ondiepte voor de kust. Gelukkig draait de wind en kunnen we zeilen. Koers 30 - 60 gr 7-10 m/s wind vanuit het noorden. Als we vlak bij Stavern zijn zien we op de linker oever een piramide staan. Wel vreemd zo in Noorwegen.

StavernMonument voor de zeelieden die gevallen zijn in de eerste en tweede wereldoorlog.Larvik Fjord

Eindelijk een droge dag, wel veel bewolking. Vaartocht was leuk met voldoende wind uit een goede richting. Het passeren van de scheepvaart route gaat zonder problemen. Er wijken twee veerboten voor ons uit en we kunnen gewoon rechtdoor varen.
In Strömstad blijven we een dag extra. Leuke gezellige stad met een drukke haven. Ook heeft de haven een goede watersport winkel die nog goedkoop is. We kopen een Ancarolina, kunnen we ook gaan hek ankeren.

Strömstad

Al we van Stömstad naar Ellös gaan, varen we tussen allemaal kleine eilandjes door. Leuk gezicht en ze breken de golven ook nog. De ingang naar Ellös is erg smal maar gelukkig staan er hier ook vardes die de ondieptes aangeven.
We liggen in de haven van de Hallberg-Rassy Varv. De Hallberg-Rassy werfOveral liggen er nieuwe Hallberg Rassy's. In het dorp eten we pizza. Goede pizza maar een zeer slechte bediening. Hij sprak geen Engels en volgens mij ook geen Zweeds. De taal die hij sprak leek op een beetje Arabisch, echter had hij wel blond haar.
Nu we hier toch zijn ga ik op zoek naar een handleiding voor onze Hallberg Rassy. Deze hebben ze jammer genoeg niet en ik krijg er één mee van een Hallberg Rassy 352 die er op lijkt. Ook vertelde ik de beschadiging aan de potdeksel. Er komt een houtbewerker om 14:00 kijken om te zien of er iets aan te doen is. Om exact 14:00 is hij bij de boot en verteld dat er een nieuwe potdeksel gemaakt kan worden voor € 150,=. Ik zeg “oke” en een uurtje later komt hij terug met een nieuwe potdeksel en houtproppen. Tijdens het rondlopen over het terrein van de werf zien mijn vader en ik een vuil container en daar liggen stukken elektra draad en andere “afgeschreven” onderdelen in. We nemen veel elektra draad mee, stukken RVS en een paar nieuwe schijven voor in de mast mee, altijd handig.

We wilde eigenlijk naar Hirsthals om buitenom naar Nederland terug te varen. De voorspelling zou zuiden wind zijn. De wind is 10 m/s uit zuidelijke richting, dit duurt echter niet lang. Langzaam ruimt de wind naar het westen en dat is natuurlijk precies waar we naar toe willen. De hele dag varen we zo scherp mogelijk aan de wind en komen uit in: Skagen.
Als we aankomen in Skagen is het erg erg druk, net als de vorige keer. Er ligt een heel erg groot zeilschip toptuigage en 62 meter hoog en 5 meter diepgang. 's Avonds zien we dat de romp onder water lampen heeft en zien allemaal kwallen zwemmen. Ook liggen er in de visserij haven veel dezelfde wedstrijd zeilboten. Ondanks de drukte vinden we een plaatsje. Tussen twee rijen ligt een boot van 8 meter waar niemand tegenaan wil liggen. We passen er tussen dus gaan daar liggen. Zodra wij er liggen volgen er nog twee die weer tegen ons gaan aan liggen. De buren waren vannacht erg onrustig, ze ging laat weg en kwamen allemaal vroeg in de ochtend terug.

's Morgens vroeg gaan we we. De buren lagen net in bed, dus die moesten direct weer opstaan. Omdat zij langer zijn dan wij kunnen ze niet meer aan de rij liggen. Voordat we op weg gaan eerst de dieseltank gevuld. Eerst nog wel geprobeerd om naar Hirsthals te varen maar het waaide te hard. Bij het Rif van Skagen omgekeerd naar het zuiden. We hebben nu wind mee en maken een mooie snelheid. Onderweg komen we nog de wedstrijd zeilboten tegen. Allemaal met een spinaker. In de Frederiks Havn Marina kan je op de plaatsen liggen waar een groen bordje hangt. Het waait flink in de haven, we zien een plaatsje maar zijn net iets te breed. Met moeite komen we los. Een half uur later liggen we op een mooie plaats dicht bij de kant en uit de wind. De havenmeester hielp ons met aanleggen.

We gaan laat weg omdat we eerst boodschappen moeten doen in het centrum van Frederiks Havn. Het centrum is meer dan een half uur lopen.
We varen richting Grená met alleen het grootzeil op. Als we bij Grená zijn besluiten we door te varen het is rustig weer.
Bij Ballen gaan we overnachten. De haven Ballen ligt op het eiland Samsø. Leuke kleine haven, als we in de haven zijn is het opeens ook windstil, zo beschut liggen we nu. In het visserij gedeelte hebben we twee verse “rødspattle” scholletjes gekocht. Waren erg lekker. Ballen Haven

Onder de brug van de Grote Belt door gevaren. Niet onder het hoogste stuk dat 65 m hoog is maar onder het lage stuk. In Nyborg lagen we in de binnenhaven. Voordat de brug in gebruik werd genomen was de haven van Nyborg een belangrijke veerhaven. De veren zijn verdwenen en op de kades staan nu huizen. De havens zelf zijn allemaal voor jachten en charterschepen. Alle havens van Nyborg worden door één havenmeester beheerd. Leuke stad met een oud, groot kasteel. Helaas vandaag dicht voor bezoek. Wel verschillende supermarkten in de buurt om inkopen te doen.

Nyborg binnenhaven

Om 17:30 zien we drie bruinvissen langs zwemmen en later in de verte een onderzeeër. Hij is te ver weg om te zien wat voor één het is. Jaren lang zien we nooit onderzeeërs en dit jaar 2x. 's Avonds laat in de haven binnen gekomen. Omdat we weten dat in de meeste havens in Kiel alle faciliteiten dicht zijn, zijn we naar de haven bij de sluis gevaren. We wilde ook nog diesel tanken maar helaas is de tankboot niet meer in gebruik.

Zoals altijd is de tocht door het Nord Oostsee Kanaal een leuke afwisseling. Op de computer gekeken hoe laat we in Brunbüttle moeten zijn om met de stroom mee naar Cuxhaven te varen. We waren exact op tijd. Ook werden we snel geschut. Dit keer zijn we niet naar de grote jachthaven van Cuxhaven gevaren maar naar de kleine verenigingshaven die in de Amerikahafen ligt. Het was er heel rustig maar wel met goede faciliteiten. Toen we vertelde dat we diesel nodig hadden bracht één van verenigingsleden ons naar de brandstofpomp in de stad en ook weer terug naar de haven. Ook het clubhuis was erg mooi, zit in het oude waterpolitie kantoor. De bar is zelfbediening en er wordt van je verwacht dat je het geld in een bakje doet. Hele mooie douche, WC en gratis fiets gebruik. Het lijkt in opzet wel op de WSV Almere-Haven ieder lid doet havenmeester werk en werkt mee om de haven te onderhouden.

Voordat we weg gaan eerst naar het weerbericht geluisterd. Er wordt windkracht 6-8 uit noordwestelijke richting verwacht. We gaan toch weg omdat de windrichting goed is. We vertrekken laat i.v.m. het afgaande tij. Eerst nog mijn tweede brood gebakken, iets te lang in de oven. Mijn vader stuurt ons door de Elbe heen op de GPS en let niet op de boeien. Opeens komt er een reddingboot op ons af. Ongemerkt vaarde hij recht op een zandbank af. Diepte meter stond al op 2,5 m. We hebben wel geluk gehad. Op de marifoon hoorde we later dat hij hoopte dat er vandaag niet meer chaoten op het water varen en vroeg zich ook waarom we niet in het midden van de vaargeul vaarden.
De voorspelde wind hebben we nooit gehad. Nadat we de laatste boei van de Elbe gehad hadden en naar het westen gingen varen werd de wind west. Gelukkig stond er niet veel wind.

We zijn exact op tijd voor het tij naar Harlingen, namelijk net hoogwater. De wind is bijna tegen maar door de stroming mee hoeven we niet te laveren. Alleen het stuk langs de Pollendam doen we op de motor.
Daarna op weg naar Kornwerderzand. Het is nu echt donker en moeten dus goed opletten op de onverlichte boeien. Als we in bij de sluis zijn probeer ik de sluiswachter op te roepen. Ik hoor hem wel maar hij mij niet. De marifoon wil niet zenden. Gelukkig zijn we niet in nood geweest op zee, want dan was hulp roepen alleen met de SSB radio mogelijk geweest.

Het laatste stuk naar huis. Omdat we veel op de motor gevaren hebben gaan we eerst tanken in Makkum. Het aanleggen wordt bemoeilijkt door de harde wind en als we willen tanken is na een liter of 30 de diesel op. Gelukkig in ieder geval voldoende om naar huis te varen. We hebben de motor echter niet nodig er staat een goede wind en we varen alleen op de genua naar Enkhuizen. We varen tussen de 10 en 13 km/u. Af en toe is er een regenbui met onweer. Bij de sluis van Enkhuizen kunnen we direct naar binnen. Zo snel zijn we nog nooit door de sluis gegaan bij Enkhuizen. Bij de sluis werden we geholpen door sluis stuarts. Niet dat we ze nodig hadden, we lagen al vast toen ze er aan kwamen lopen.
Patricia wilde ons graag binnen zwaaien maar was niet telefonisch te bereiken, we waren te snel en had ons nog niet terug verwacht. Snel de belangrijkste spullen ingepakt en met de auto naar huis.

Deze reis is wel een uitstekende test voor de boot geweest, 3 dagen storm. We weten nu dat de boot de storm zonder problemen aan kan. Via de SSB radio heb ik geregeld weerkaarten binnen gehaald. Wat ik alleen nog niet voor elkaar krijg is Navtex berichten ontvangen. Wel was de ontvangst van de Nederlandse Wereldomroep erg fijn nadat de autoradio het niet meer deed. In totaal hebben we 2451 km afgelegd. In vier weken. De motor is 122,5 uren aan geweest.

Alle vakantie foto's

Home